بررسی دیدگاههای مطرح شده درباره شیوه آغازگری، طرز وصف شخصیتهای قصه و پایانبندی داستان یوسف پیامبر در حکایت یوسف و زلیخای عبدالرحمن جامی

در آثار ادبی، یوسف از ابعاد گوناگونی مورد توجه قرار گرفته است. در پژوهش حاضر، با مطالعهی تصوف جامی، شرایط حاکم بر زندگی و نیز نقد و بررسی منظومهی او، شیوهی آغازگری، طرز وصف شخصیتهای قصه و پایانبندی حکایت یوسف و زلیخای عبدالرحمن جامی898-817ق بعلاوهی قرآن و تورات تحلیل و بررسی و دیدگاههای مختلف مقایسه شدند تا میزان شباهتها و تفاوتها بهتر آشکار شود. نتایج موید این است که تاثیرپذیری جامی نه تنها از قرآن و تفاسیر بلکه متاثر از فرهنگ زمان خویش و شرایط حاکم بر عصر او بودهاست. این داستان همانند داستان قرآنی خدا محور است و به رابطه انسان با خدا میپردازد. هدف جامی تنها به نظم کشیدنیک داستان عاشقانه نبوده است. با اینکه در نظر جامی عشق به زن نسبتی ندارد، اما در حکایت او اظهار عشق از سویزلیخا صورت میگیرد. یوسف که جلوهای از وجود خداوند است، در صورت انسان فانی جلوه مییابد. زلیخا این امکان را مییابد تا از صورت انسان فانی به معبود خود دست یابد و رستگار شود. بنابراین، شیوهی آغازگری، طرز وصف شخصیتهای قصه و پایانبندی حکایت یوسف و زلیخای جامی برای بیان مطالب مد نظر جامی چنان روایت شدهاند تا مسیر رسیدن به کمال را جلوهگر سازند

Keywords:

قرآن , جامی , قصهی یوسف , تورات