باقر عسگرنژادنوری - استادیار مدیریت بازرگانی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران
حسین رحیمی - استادیار مدیریت بازرگانی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران
هاتف حاضری - استادیار اقتصاد مالی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران
وحید اسلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت MBA، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران

روش های مختلف تامین مالی، کمک شایانی به ادامه ی فعالیت شرکت و انجام طرح های سودآور در فرآیند رشد آن می نمایند و بقای شرکت ها را در محیطرقابتی بازار ممکن می سازند. تامین مالی می تواند به صورت های مختلف کوتاه مدت و بلند مدت انجام شود. منابع تامین مالی نیز می توانند داخلی مانند سود انباشته یا خارجی مانند استقراض یا فروش سهام باشند. در این بین هدف اصلی شرکت ها افزایش ارزش شرکت و حداکثر کردن ثروت صاحبان سهام می باشد و به این منظور روش هایی را بر می گزینند که آن ها را در این مهم یاری رساند. در این مقاله بر آنیم تا نظریه های سنتی و نوین ساختار سرمایه را با رویکردی انتقادی بررسی نماییم. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که همه این نظریه ها تاثیر روش تامین مالی بر ارزش شرکت را مد نظر قرار داده اند.

ساختار سرمایه، مدل پویا، نگرش سنتی، تیوری زمان بندی بازار، تیوری ایستا