بررسی رفتار دیوارهای میان قابی در مجاورت جاذب های انرژی

وجود دیوارهای میانقابی در صفحه قابها موجب تغییرات عمده ای در خواص سازه ای آنها می شود بطوریکه مقاومت ، سختی و نیروها ی داخلی چنین قابی با قاب مشابه فاقد میانقاب تفاوت زیادی دارد . این تفاوت علاوه بر تحقیقات نظری و آزمایشگاهی محققین مختلف در زلزله های زیادی به وضوح مشاهده شده است . رفتار لرزه ای سازه های ساختمانی تحت اثر نیروهای ناشی از زلزله با بکارگیری جاذب های انرژی بهبود قابل ملاحظه ای پیدا می کند. در این مقاله عملکرد دیوارهای میانقابی که در ساختمانهای متداول در ایران از سفال یا آجر ساخته می شوند در مجاورت جاذب های انرژی مورد بررسی قرار گرفته است تا اثرات این دیوارها از جهات مثبت و منفی ارزیابی شود و با انتخاب مناسب پارامترهای دمپرها از گسیختگی احتمالی دیوارهای میانقابی جلوگیری به عمل آید . با تحقیقاتی که روی قاب های دارای میانقاب صو رت گرفته ، مشاهده شده است که در قاب های فولادی یک طبقه ، وجود دیوارهای میانقابی باعث افزایش سختی و مقاومت سازه نسبت به حالت مشابه بدون میانقاب می شود . در این قاب ها وقتی که در مجاورت میانقاب ها ، دمپرهایی از نوع بادبند ضربدری تعبیه شود با افزایش هر کدام از پارامترهای دمپرها ، حداکثر تغییر شکل قاب کاهش می یابد ولی از آنجائیکه افزایش هر کدام از پارامترهای دمپرها از یک مقدار معین به بالا ، تاثیر قابل ملاحظه ای در حداکثر Drift قاب ندارد برای اقتصادی شدن طرح لازم نیست سختی و یا نیروی تسلیم دمپر از آن حد معین بیشتر در نظر گرفته شود . در این قاب ها ، با جایگذاری دمپرها در مجاورت میانقاب ها ، وقتی که پارامترها افزایش داده شود ، حداکثر تغییر شکل طبقات کاهش می یابد و برای بهینه و اقتصادی شدن طرح لازم است سختی دمپرها از طبقات بالا به پایین افزایش یافته و در طبقات بالا از دمپرهای با نیروی تسلیم حداقل استفاده شود [ 3,5].