رضا محمدی - دانشجوی ارشد رشته ی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید رجایی شیراز
علی محمدی - دانشجوی رشته ی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان زاهدان پردیس شهید مطهری
مسعود محمودی - دانشجوی رشته ی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان زاهدان پردیس شهید مطهری

زندگی، بی یاد خدا، تاریک و انسان بدون تکیه گاه، هراسان است!هرکس در زندگی به چیزی دل می بندد و امیدوار می شود و تکیه می کند اما خداشناسان و یکتاپرستان، دل به خدا و نعمت های او میبندند و او را که تکیهگاهی مطمین و پ9رت3وان است الهامبخش زندگی خویش قرار میدهند. مگر نماز چیزی جز تکیه، امید، خواهش و عرض نیاز به آن ذات بی نیاز است ما هستی خود را مدیون خداییم. زندگی ما غرق در موهبت ها و نعمت های خدایی است نفسی که می کشیم، غذایی که می خوریم؛ عقل و احساسی که داریم، ایمان و اندیشه ای که ما را به تلاش وامی دارد؛ تندرستی و قوای جسمی ما، ... آنچه که به وصف و شمار نمی آید و از حد و حساب بیرون است، همه از الطاف خداوند به ما است. عطایی که شایسته اش نیستیم، نعمتی که توفیق توان شکرش را نداریمباری ... نماز اظهار بندگی و ادای سپاس به درگاه خداوند است، نماز نور چشم پیامبر و نردبان عروج به ملکوت است. نخستین چیزی که در قیامت به هنگام حسابرسی اعمال، از آن می پرسند و قبولی آن، شرط پذیرش عبادت های دیگر است. بیایید نماز را از غربت به در آریم ... تا در آخرت دچار غربت نشویم!نماز، پیوند انسان با خدا و حلقه اتصال هیچ با بی نهایت و پرستش عاشقانه و عارفانه است که روح بشر را صفا می دهد. اقامه نماز پس از اقرار به توحید و نبوت (که اساسی ترین اصول اعتقادی اسلام هستند) قرار گرفته است.سبک زندگی و کمال انسان در تقرب به خداوند متعال است و تنها راه تقرب، عبادت و بندگی است، و ان اعبدونی 1 هذا صراط مستقیم و این که مرا عبادت کنید که راه مستقیم همین است . افعال عبادی دارای درجاتی مختلفی از ارزش هستند. هر کاری که تاثیر بیشتری در قرب به خدا داشته باشد، ارزش بیشتری خواهد داشت. این ارزش گذاری با دو ملاک انجام می شود: 1 -میزان خلوص 2 -نوع کار.

زندگی اسلامی،نماز،اخلاص،عبودیت