اکبر محمودی - دانش آموخته سطح 4 حوزه علمیه قم و دکترای آشنایی با منابع اسلامی دانشگاه معارف اسلامی قم

سبک زندگی، از جمله مقولههایی است که هر شخص و جامعهای به شکلی از آغاز تا پایان زندگی، با آن درگیر است. به همین جهت، انواع و اقسام سبکها بر حسب تاثیر از اندیشه، دین، مذهب، مکتب، تمدن، فرهنگ و ... در این جهان، قابل مشاهده است. یکی از شیوههای سبک زندگی بشری که در جهان مطرح است، سبک زندگی اسلامی است که در آخرین، کاملترین و پاسخگوترین دین الهی و آسمانی با نام اسلام به وسیله آخرین و کاملترین پیامبر الهی با نام محمد (صلی االله علیه و آله) به بشریت عرضه شده است. این نوع از سبک زندگی، برخاسته از منابع ویژه است. آیات آخرین، جامعترین و پاسخگوترین کتاب آسمانی با نام قرآن ، احادیث معصومین (علیهم السلام)، عقل فطری سلیم، اجماع کاشف از قول معصوم (علیه السلام)، عرف پسندیده و علم نافع پسندیده از جمله این منابع هستند. عقل فطری سلیم، به شکلهای گوناگون از جمله تعیین مصالح جهت صدور حکم شرعی، مستقلات عقلیه، ملازمات عقلیه، قیاس اولویت یا مساوات، منطقه فراغ و فهم و تعیین مقتضیات زمان و مکان جهت صدور حکم شرعی به عنوان منبع در سبک زندگی اسلامی مورد بهره قرار میگیرد. از عرف پسندیده، به گونههای مختلف از جمله کشف حکم شرعی، شناخت معانی الفاظ، تشخیص موضوعات و تطبیق بر مصادیق، کشف مقصود گوینده و کشف دلایل شرعی به عنوان منبع در سبک زندگی اسلامی استفاده میشود. مساله علمی مورد استفاده در سبک زندگی اسلامی، باید قطعی یا اطمینانآور باشد و نباید به انکار خداوند، دین، اصول دین، فروع دین و دیگر امور مسلم و قطعی دینی، بپردازد و باید فایده یا فوایدی برای اعضاء جامعه اسلامی داشته باشد و باید موجب هدایت انسان شود، نه گمراهی او و باید پتانسیل بهرهگیری از آن جهت خدمت به دین اسلام و جامعه اسلامی را داشته باشد و باید انسان و جامعه اسلامی را به سمت جلو پیش ببرد و از رجوع به قهقری یا رکود (توقف)، به دور باشد.

سبک، زندگی، سبک زندگی، زندگی اسلامی، منابع