فهیمه غلامی زارع زاده - کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان

هنر و دین از مقوله هایی هستند که از آغاز5 آفرینش5 انسان تاکنون همگام با یکدیگر حیات و هستی بشر را درنوردیده اند . این پیوند و پیوستگی از آن روست که دین و هنر، هر دو، ریشه در پنهان5 جان و مایه در عمقهستی انسان و جهان دارند و باگوش دل می توان راز فطره االله التی فطر الناس علیها را از آنها باز شنید . یکی از مصادیق بارز هنرهای ادبی قصه می باشد قصه همواره منعکس کننده دیدگاه انسان درباره جهان و عوامل ناشناخته پیرامون او و وسیله انتقال و آموزش آداب و سنن، اعتقادات، و تاریخ یک نسل به نسل های دیگر بوده است. با قصه نه تنها می توان انسان را با میراث های فرهنگی و آداب جامعه خود و جهان آشنا ساخت و قدرت تفک6ر او را پرورش داد، بلکه می توان زمینه خود سازی و جامعه سازی را در او برانگیخت . در این مقاله اهمیت قصه را درتربیت کودکان که طلایه داران آینده هستند مورد بررسی قرار می دهد. قرآنی که در زمینه تربیت کودکان تدوین شده است با تحلیل آنها، ارایه شده است.

قصه ، تربیت دینی ، قصه های قرآنی. کودکان ، تخیل، الگوپذیری