ساسان مردپور - گروه مهندسی عمران، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی شبستر ایران
احمد زارعان - گروه مهندسی عمران، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی شبستر ایران

یکی از ارکان اصلی در زلزله شناسی مهندسی تعیین اثرات ساختگاه و براورد میزان این اثرات در مناطق مختلف می باشد. رکوردهای ثبت شده از یک زلزله همواره تحت تاثیر چشمه زلزله و مسیر هستند، مهمترین بخشی که در مسیر روی تقویت یا تضعیف امواج موثر است قسمتهای پایانی مسیر می باشد که بسته به نوع و ساختار لایه ها روی امواج تاثیر می گذارند. چالشی که در این راستا با آن مواجه هستیم تقویت جنبشی نیرومند زمین و افزایش پتانسیل آسیب پذیری به هنگام زلزل است. با تعیین اثرات لایه های پایانی مسیر که به اثر ساختگاه معروف است میتوان دقت محاسبه بعضی از پارامترهای موجود در زلزله شناسی مهندسی مانند طیف طرح، پیکگ شتاب و.. را بالا برد. اثرات ساختگاه به علت اینکه ممکن است در لحظه آخر که امواج به سطح زمین می رسند، آنها را تقویت می کنند. نقش بسیار مهمی در شناخت جنبشهای لرزه ای دارند. در بیشتر موارد سطح بالای تقویت یاتضعیف از این اثرات ناشی می شود که تقریبا می تواند بیش از دو مرتبه بزرگی باشد، از این رو نمیتوانیم در عملکردهای مهندسی از آن صرف نظر می کنیم. تقویت ساختگاه در شهر تبریز با استفاده از رکوردهای رخدادهای لرزه ای که در ایستگاه های شبکه شتاب نگاری استانداردی، عینالی فتح آباد شهر تبریز در خلال سالهای 2007 تا 2012 ثبت شده اند. با استفاده از روش نسبت طیفی استاندارد تعیین شد. در این تحقیق از 12 رکورد سه مولفه ای حاصل از رخداد لرزه ای استفاده شد. اثر جمله ساختگاه استانداردی که روی آبرفت قرار دارد، به روش نسبت طیفی با استفاده از ساختگاه مرجع فتح آباد تعیین شد. فرکانس تشدید اثر ساختگاه در این ایستگاه 2/8 هرتز تعیین شد و تقویت دامنه در این ایستگاه و در فرکانس مذکور به بیشینه مقدار 3 رسیده است.

اثر ساختگاه، ضریب بزرگنمایی، نسبتهای طیفی، تبریز، شتاب نگاشت