علی محمد رجبی - استادیار گروه زمین شناسی مهندسی دانشگاه تهران
حسین خسروی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران ژیوتکنیک، دانشگاه قم

یکی از مهمترین اثرات ناشی از زلزله 31 خرداد 1369 منجیل M=7/7 وقوع زمین لغزشهای متعدد در مناطق تحت تاثر این زلزله بوده است. بررسی و تحلیل مشخصات این زمین لغزشها و نحوه توزیع آنها در شناخت مناطق مستعد زمین لغزش در زلزله های آینده اهمیت بسزایی دارد. هدف از این پژوهش شناسایی عوامل موثر و پهنه بندی زمین لغزشهای ناشی از زلزله در چهارگوشهای چلکاسر و چهار محل منطقه ای در نزدیگی رو مرکز زلزله منجیل به مساحت 309/30 کیلومتر مربع، با استفاده از روشهای آماری دو متغیره دو روش ارزش اطلاعاتی و تراکم سطح است. بنابراین، ابتدا لایه پراکنش 51 زمین لغزش به وقوع پیوسته در سطح منطقه به عنوان متغیر وابسته و هفت لایه تاثیرگذار بر وقوع لغزش همچون شدت اریاس، زاویه اصطکاک داخلی، شیب، انحنای دامنه، چسبندگی، جهت شیب و ارتفاع به عنوان متغیر مستقل تهیه گردیدند. سپس از طریق همپوشانی و انطباق نقشه های عامل با نقشه فهرست زمین لغزشها به طور مستقل و جداگانه پهنه بندی خطر زمین لغزش با سه روش مذکور در سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS انجام شد. جهت ارزیابی کارایی و انتخاب مدل مناسب از شاخص مجموع کیفیت QS استفاده گردید. براساس این شاخص روش ارزش اطلاعاتی با مقدار عددی 1/04 = QS کارایی بهتری نسبت به روش تراکم سطح دارد.

پهنه بندی، زمین لغزش، آماری دو متغیره، چلکاسر