بررسی اثر ناهمسانگرد بر خواص مقاومتی و تغییر شکل پذیری سنگهای دگرگونی ناهمسانگرد در شرایط نامحصور

در این پژوهش پنج نمونه سنگ دگرگونی ناهمسانگرد با لیتولوژی مختلف از قسمتهای مرکزی و جنوبی استان همدان انتخاب شده و در آزمایشگاه تحت شرایط نامحصور در هفت زاویه ناهمسانگردی 0، 15، 30، 45، 60، 75، 90 درجه مورد آزمایش قرار گرفته اند. برای سنگهای مورد مطالعه، شکل منحنی های مقاومت فشاری تک محوری UCS در مقابل زاویه ناهمسانگردی β بصورت U شکل می باشد. در این سنگها مقدار حداکثر مقاومت فشاری تک محوری در زاویه ناهمسانگردی 90 درجه و مقدار حداقل آن در زوایای ناهمسانگردی 15 تا 30 درجه حاصل شده است. مقدار حداکثر مدول الاستیسیته E در شرایط نامحصور در زاویه ناهمسانگردی صفر درجه و مقدار حداقل این پارامتر در زوایای 15 تا 75 درجه بدست آمده است. همچنین نتایج حاصل از مطالعات نشان می دهد که حضور سطزوح ناهمسانگردی در سنگهای مورد مطالعه بر روی طبقه بندی آنها نیز موثر است. به طوری که براساس طبقه بندی Deere and 1966%Miller این سنگها در زوایای ناهمسانگردی مختلف در رده های متفاوتی قرار می گیرند. نتایج استفاده از معیار گسیختگی Ramamurthy et al. 1993 برای سنگهای ناهمسانگرد مورد مطالعه نشان می دهند که مقادیر پیش بینی شده مقاومت فشاری تک محوری UCS به کمک این معیار، بیشتر از مقادیر حاصل از انجام آزمایش می باشند. به همین دلیل، در این پژوهش برای استفاده صحیح از معیار مذکور یک ضریب تصحیح ارایه شده است. همچنین مدول الاستیسته حاصل از انجام ازمایزش و مدول الاستیسته پیش بینی شده توسط معیار مذکور با یکدیگر مطالبقت ندارند. بنابراین استفاده از این معیار برای محاسبه مدول الاستسیسته سنگهای مورد مطالعه پیشنهاد نمی شود.

Keywords:

سنگ دگرگونی , ناهمسانگردی , مقاومت فشاری تک محوری , مدول الاستیسیته , معیار گسیختگی