بررسی نقش ادغام یافته مدیریت دانش و مدیریت و برنامه ریزی آموزشی در ارتقای اثربخشیسازمانهای آموزش محور

در سال های اخیر، سازمان ها و شرکت های مختلف، پیوستن به روند دانش را آغاز کرده اند و ایجاد مفاهیم جدیدی چون کار دانشی، دانشکار، مدیریت دانش و سازمان های دانشی خبر از شدت یافتن این روند می دهند. مدیریت دانش رویکرد نظام مند خلق،دریافت، سازماندهی، دستیابی و استفاده از دانش و آموخته ها در سازمان است که در سازمانهای آموزشی به بهبود تصمیم گیری، انعطاف پذیری بیشتر، کاهش بار کاری، افزایش بهره وری، ایجاد فرصت های جدید کسب و کار، کاهش هزینه، و بهبود انگیزه کارکنان کمک می کند. مدیریت دانش یکی از ابزار ها برای مقابله با مسایل جاری سازمان و موضوع مهمی است، زیرا به مهم ترین سرمایه ارزشمند سازمان یعنی سرمایه فکری Intellectual capital مربوط می شود. لذا با توجه به اهمیت موضوع این مقاله با هدف بررسی نقش ادغام یافته مدیریت دانش و مدیریت و برنامه ریزی آموزشی در ارتقای اثربخشی سازمانهای آموزش محور در قالب یک پژوهش مروری کتابخانه ای تنظیم شده و اطلاعات و داده ها با استفاده از بررسی متون و مقالات فارسی و خارجی و با جستجو در سایتهای مختلف اینترنتی و پایگاه های الکترونیکی جمع آوری و مورد تحلیل قرار گرفته است.در این مقاله ضمن توضیح و تعریف مدیریت دانش و کاربرد آن درسازمان های آموزشی، به بیان الگوی خلق دانش پرداخته تا چگونگیاجرای هر چه بهتر مدیریت دانش در سازمانهای آموزشی را به صورت اجمالی مورد بررسی و نقش ادغام یافته مدیریت آموزشی و مدیریت دانش در پیشبرد و ارتقاء این گونه سازمان ها، مورد بحث و بررسی قرار گیرد

Keywords:

مدیریت دانش , مدیریت و برنامه ریزی آموزشی , سازمان های آموزش محور , اثر بخشی