محسن سعیدمنش - استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران
میترا پهلوان - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، دانشگاه علم و هنر یزد، ایران
مرضیه پارسایی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، دانشگاه علم و هنر یزد، ایران
لعیا خیام باشی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، دانشگاه علم و هنر یزد، ایران

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر گفتار درمانی همراه با مدیریت استرس بر کاهش شدت لکنت افراد بالای 18 سال در شهر یزدبود. پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی همراه با پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعهی آماری پژوهش شامل تمام افراد بین سنین 18 تا 25 سال بود که در پاییز و زمستان سال 1394 به کلینیکهای دولتی و خصوصی گفتاردرمانی شرر یزد مراجعهه کردند که به روش نمونهگیری در دسترس تعداد 34 نفر انتخاب شدند. از این نمونه 17 نفر در گروه آزمایش و 17 نفر در گروه گواه گماردهشدند و درمانگر آنها پیشآزمون را انجام داد. سپس جلسات درمانیروی آنها اعمال گردید و از آنها پسآزمون به عمل آمد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش آزمون لکنت SSI4 بود. دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بهبود معنیداری در بسامد، دیرش و رفتارهای فیزیکی همراه P=0/001 نمرات گروه آزمایش نسدت به گروه گواه نشان داد. پژوهش حاضر نشان داد که گفتار درمانی و درمان شناختی رفتاری مدیریت استرس میتواند به بردود لکنت بزرگسالان بیانجامد. بنابراین، می توان از گفتاردرمانی و درمان شناختی رفتاریمدیریت استرس همزمان برای بردود لکنت در بزرگسالان و درمان سریعتر آنان استفاده نمود

گفتار درمانی، درمان شناختی رفتاری مدیریت استرس، لکنت، بزرگسالان