تحلیل نقش کالبدی عملکردی فضا به عنوان الگوی ذهنی معماران با توجه به عناصر چهارگانه میدان تاریخی نقش جهان

بررسی های تاریخی و جهانی انجام شده در تمامی و فرهنگها و با نگرشی متفاوت از آنچه تاریخ هنرشناسان انجام داده اند، حاکی از این است که جسمیت یافتن بنا و شهر محقق نمی شود،مگر آنکه فضا و نور در کالبدی تجسم یافته به شیوه ای خلاق حضور داشته باشند با وجود مطالعات گسترده پیرامون آثار ایرانی ثبت جهانی تاکنون تحقثیقات چندانی در رابطه با نقش و اهمیت حضور چنین فضایهایی در ارتقاء کیفی محیط انجام نشده است نظر به اینکه بحث فضا همواره یکی از با اهمیت ترین و در عین حال چالش برانگیزترین بحثهایی است که در حوزه معماری وجو داشته و حضور ان لحظه ای از زندگی آدمیان غایب نبوده و نخواهد بود: لذا هدف از انجام یان پژوهش بازشناسی و ارزیابی ویژگی های فضایی در قالب عناصر تشکیل دهنده ی فضای عماری در میدان تاریخی نقش جهان اصفهان که معرف گویای یک فضای شهری بالقوه و منابع الهام و الگوپذیری معماران شهر است می باشد روش تحقیق، توصیفی موردی تاریخی – تفسیری با استفاده از مطالعات اسنادی و گردآوری اطلاعات مرتبط با نمونه موردی صورت گرفته است با توجه به بررسی های به عمل آمده می توان گفت الگوهای فضایی مورد استفاده در خلق فضا اغلب قاعده مند بوده و هیچ کدما بر حسب اتفاق حاصل نمی شوند، بنابراین هرچه بیشتر بتوان این الگوهای فضایی و نقش کالبدی عملکردیشان را شفاف کرده و پارامترهای استفاده شده در آن را با دقت بیشتری به چالش کشید، امکان طراحی فضاهای مطلوب بیشتر می شود.

Keywords:

فضای معماری , الگوی فضایی , خلاقیت فضایی , معماری ایرانی , میدان نقش جهان