بررسی رابطه خود کارآمدی تحصیلی و هوش هیجانی با سازگاری تحصیلیدانش آموزان

دوران تحصیل، دوره های از زندگی است که در آن تغییرات شناختی و اجتماعی سریعی اتفاق می افتد. کنار آمدن با چنین تغییراتی مستلزم آن است که فرد از توانایی سازگاری مناسبی برخوردار باشد. مطالعه حاضر بررسی رابطه خود کارآمدی تحصیلی و هوش هیجانی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی - هبستگی می باشد. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر پایه دوم دبیرستانهای شهر شهرکرد است در این راستا، به روش نمونه گیری تصادفی از میان دانش آموزان، نمونه مورد نظر به تعداد 50نفر انتخاب گردید. ابزار مورد استفاده شامل پرسش نامه هوش هیجانی )تراویس، براد بری و جین، گریوز، 2007 و پرسشنامه ی خود کار آمدی پنتریچ و دی گروت، 2001 و پرسشنامه سازگاری بود. از آمار توصیفی (نظیر: میانگین، انحراف معیار) و آزمون آمار استنباطی (همبستگی پیرسون) به کمک نرم افزار SPSS برای تحلیل داده ها بکار گرفته شد.نتایج نشان دهنده رابطه ی معنی دار بین خود کارآمدی تحصیلی و هوش هیجانی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان بود p<0/005

Keywords:

خود کارآمدی تحصیلی , هوش هیجانی , سازگاری تحصیلی