ارتباط بین شناسایی استعداد سازمانی و شیوه های مدیریت استعداد

هدف از تحقیق حاضر، ارتباط بین شناسایی استعداد سازمانی و شیوه های مدیریت استعداد در مجموع کل مدیران و کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان فارس می باشد. برای عملیاتی کردن این تحقیق، تعداد 107 پرسشنامه در بین کارکنان و 57 پرسشنامه در بین مدیران اداره کل تربیت بدنی استان فارس پخش شد که از این تعداد، 80 برگ پرسشنامه از کارکنان و 50 برگ پرسشنامه از مدیران به محقق بازگردانده شد که مورد تحلیل واقع گشتند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه ی عناصر مدیریت استعداد سیبوسیسو (2007) استفاده شده تا ادراکات کارکنان و مدیران را مرتبط با عناصر مدیریت استعداد اندازه گیری کند. این پرسشنامه در آغاز به وسیله سیبوسییو و تونگا (2007)، در آفریقای جنوبی ساخته و توسعه داده شده است. میزان پایایی این پرسشنامه در مطالعه ی سیبوسیسو از آلفای کرونباخ α = 0/88 بدست آمد برای تعیین تفاوت بین ادراکات کارکنان و مدیران، از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) استفاده گردید. از آلفای کرونباخ جهت بررسی پایایی ابزارها استفاده شد. سطح احتمال برای معنی داری فرضیه ها بابر 0/05 در نظر گرفته شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از پژوهش، از نرم افزار SPSS-16 استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین شیوه های مدیریت استعداد شناسایی استعدادهای سازمانی از دیدگاه مدیران و کارکنان ارتباط وجود دارد ( r=0/55 و p<0/01 )؛ که با تحقیق ساهل (1987) و باتنگار (2007) سانکلفمن و رنت مسترلند (2009) همخوانی دارد. معنی دار بودن ارتباط بین شیوه های مدیریت استعداد و شناسایی استعدادهای سازمانی، یافته مثبتی بای مدیریت و سایر برنامه ریزان سازمان می باشد. شیوه های مدیریت استعداد انجام کل استراتژی ها یا سیستم های طراحی شده در افزایش بهره وری محل کار بوسیله فرآیندهای پیشرفتی در جذب، استخدام، حفظ و استفاده از افراد با استعدادها و ویژگی های لازم در مواجهه با نیازهای حال و آینده می باشد.

Keywords:

ادراکات , استعداد , شناسایی استعداد , مدیریت استعداد , عناصر مدیریت استعداد