لنا مطلبی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر
فریبا عبابافی - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر

پژوهش حاضر بررسی تاثیر 12 هفته تمرین پیلاتس بر قدرت عضلات اندام های فوقانی و تحتانی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود . روش پژوهش، نیمه تجربی و کاربردی بود که به شیوه میدانی و به صورت پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردید. جامعه آماری این مطالعه را 24 زن مبتلا به بیماری ام.اس با میانگین سنی 36 سال و درجه ناتوانی (5-1) تشکیل دادند، این گروه از بیماران به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه کنترل n=7 و تمرین n=17 تقسیم شدند، دو روز قبل از شروع کار بیماران بعد از انجام ده دقیقه گرم کردن عمومی به انجام تست های مربوط به قدرت اندام فوقانی و تحتانی با استفاده از دستگاه دینامومتر قدرت عضلات بالاتنه و پایین تنه به طور مجزا پرداختند. پس از دوره ی تمرینی و جمع آوری داده ها برای تجزیه و تحلیل آماری از روش آماری توصیفی مانند فراوانی، میانگین، انحراف معیار و روش آمار استنباطی مانند t مستقل، t وابسته و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید، سطح معنی داری برای تحلیل داده ها p=0/001 در نظر گرفته شد. در این تحقیق اختلاف میان نمره های قدرت عضلات در اندام های فوقانی و تحتانی بیماران گروه های کنترل و تمرین د ر قبل و بعد از تمرین معنادار بوده و سطح معنی داری 0/001 تعیین شد. نتایج نشان داد که تمرینات پیلاتس بر قدرت عضلات اندام های فوقانی و تحتانی بیماران زن مبتلا به ام.اس اثرگذار بوده، علت تقویت عضلات پس از انجام تمرینات ورزشی منجمله پیلاتس را می توان دلیل تغییر در نوع تارهای عضلانی یا بهبود کارآیی قابلیت انقباض در این افراد دانست لذا می توان پیشنهاد کرد که این بیماران می توانند یک برنامه ی هدفمند تمرینی را جهت بهبود قدرت عضلات خود در برنامه روزمره قرار دهند.

مولتیپل اسکلروزیس، پیلاتس، قدرت