مریم السادات صالحی کلاته سادات - کارشناس ارشد دانشگاه حکیم سبزواری
زهرا استیری - استادیار دانشگاه حکیم سبزواری
محمدرضا شهابی کاسب - استادیار دانشگاه حکیم سبزواری

بیماری ام.اس بر جنبه های مختلف کارکردهای شناختی از جمله توجه، سرعت پردازش اطلاعات، کارکردهای اجرایی و حافظه اثر می گذارد. تمرینات پیلاتس موجب افزایش عملکرد جسمانی، عملکرد روانشناختی و کنترل حرکتی می گردند. علاوه بر تمرینات پیلاتس، موسیقی نیز یکی از موثرترین ابزار در رابطه با افزایش تمرکز و توجه می باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر شش هفته تمرین های پیلاتس بر توجه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. روش این تحقیق از نوع نیمه تجربی می باشد که با طرح پیش آزمون، پس آزمون اجرا شد. شرکت کنندگان این تحقیق را 20 زن 25 تا 45 ساله مبتلا به ام.اس تشکیل می دادند که به صورت داوطلبانه حاضر به شرکت در این پژوهش شدند. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه 10 نفره تقسیم شدند. توجه پایدار بیماران با استفاده از آزمون عملکرد پیوسته ( استروپ ساده ) قبل از شروع تمرینات ارزیابی شد. سپس گروه اول به مدت شش هفته ( سه جلسه ی یک ساعته در هفته ) در تمرین های پیلاتس شرکت کردند. گروه دوم همین تمرینات را همراه با موسیقی انجام می دادند. پس از اتمام تمرین ها از هر دو گروه با استفاده از ابزار ذکر شده پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون t همبسته برای تعیین اثر و از آزمون t مستقل برای مقایسه بین گروه ها در سطح معنی داری (p<0/05) استفاده شد. آزمون آماری t همبسته نشان داد که گروه تمرینی پیلاتس بر توجه اثر معناداری ایجاد نموده است (t=2.76، p=0.02). همچنین گروه تمرینی پیلاتس به همراه موسیقی بر توجه اثر معناداری ایجاد نموده است (t=2.36، p=0.001). آزمون آماری t مستقل نشان داد تفاوت معناداری بین دو گروه تمرنی وجود ندارد (t=0.75، p=0.94). با توجه به یافته های این پژوهش، تمرین های منتخب پیلاتس بر کارکرد شناختی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس موثر است و موجب بهبود توجه در آنها می شود. بنابراین استفاده از این تمرینات به مدت 6 هفته به منظور بهبود توجه در این افراد پیشنهاد می گردد.

تمرین های پیلاتس، موسیقی، توجه، مولتیپل اسکلروزیس، آزمون عملکرد پیوسته