سمیه سیوندی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش فیزیولوژی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
مهدی مقرنسی - دانشیار گرایش فیزیولوژی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
عبدالرضا کاظمی - استادیار گرایش فیزویولوژی ورزش، دانشگاه ولیعصر رفسنجان

بروز و شیوع دیابت نوع 2 کماکان در بسیاری از نقاط جهان رو به افزایش است که با افزایش شیوع چاقی و سبک زندگی کم تحرک ارتباط دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر دو شیوه تمرین هوازی و مقاومتی بر سطوح سرمی امنتین - 1 زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بود. مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بود که 45 زن مبتلا به دیابت نوع 2 با دامنه سنی 30 تا 50 سال به طور هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تمرین مقاومتی (n=15)، هوازی (n=15) و کنترل (n=15) تقسیم شدند . برنامه تمرینی گروه های تجربی 3 جلسه در هفته به مدت 8 هفته که تمرین هوازی با شدت 65 تا 80 درصد HRmax و تمرین مقاومتی با شدت 80-65 درصد 1RM بود. 24 ساعت قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی از آزمودنی ها نمونه خونی در شرایط ناشتایی گرفته شد. داده ها با آزمون کلموگروف-اسمیرنوف، t وابسته برای بررسی تغییرات درون گروهی و آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی LSD برای مقایسه بین گروه ها در سطح معناداری p<0/05 تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که پس از 8 هفته تمرین، مقادیر امنتین 1 در گروه کنترل کاهش (p=0/08) اما در گروه تمرین هوازی (p=0/001) و گروه تمرین مقاومتی (p=0/001) با افزایش معناداری همراه. بود. به نظر می رسد هر دو شیوه تمرین هوازی و مقاومتی با افزایش سطوح سرمی امنتین- 1 نقش موثری در سلامت و بهبود اختلالات مرتبط با دیابت در زنان دیابتی نوع 2 دارد.

تمرین مقاومتی، تمرین هوازی، امنتین - 1، دیابت نوع 2