سعید تیموری

بر همگان آشکار است که در طول تاریخ بشریت هیچگاه جوامع عاری از جرم و خشونت نبوده است. لکن آنچه جوامع را در این زمینه از یکدیگر متمایز می سازد: نحوه چگونگی برخورد با بزه دیدگان و بزه کاران است.بزه کاری یا به طور کلی انحراف و جرم در طول زمان از مسیرهای مختلف میگذرد و رشد و تکوین می یابد. بزه کاری از پیش یقین نمی شود بلکه غالبا از برخوردهای خاص عامل رفتار و وضعیت ها می گذرد و در هر وضعیت چند راه مختلف در برابر فرد قرار می گیرد که یکی از آن هارا انتخاب می کند و آن می تواند بزه کارانه باشد. انسان در چهارراه سرگردانی و تضاد ارزش ها گرفتار آمده اند که نمی دانند به کدامین سو حرکت کنند زنان هم از این موضوع مستثنی نیستند.زنانی که می توانستند مادری دلسوز و همسری مهربان باشند و در زمینه های اجتماعی دوش به دوش همجنسان خود به فعالیت های سازنده بپردازد لکن در زندان برای سپری کردن دوران محکومیت خود روزگار می گذرانند. حدود نیمی از پیکره اجتماعی را زنان تشکیل می دهند در ربع قرن اخیر نیز حضور زنان در عرصه های علمی و آموزشی، مجامع دولتی، نهاد مدنی و مشاغل آزاد (فروشندگی، رانندگی و ...) باعث پر رنگ تر شدن حضور زنان در جامعه شده است و این مسایل باعث شده است زنان روز به روز بیشتر در معرض بزه دیدگی و همین طور بزه کاری شده است.از سوی دیگر در عین گسترش روز افزون دانش جرم شناسی و تسری آن به حوزه بزه دیده شناسی با مطالعه و تامل در کتب موجود در این زمینه متوجه این نکته می شویم که در کلیه تحقیقات در این حیطه و در روابط بزه دیده و بزه کار همواره به بزه دیده صرفا به عنوان فرد مقصر و یا نیازمند حمایت توجه شده است. در این تحقیق کوشیده شده است به بررسی چند جانبه بزه دیدگی زنان پرداخته و علت شناسی بزهکاری با توجه به عامل قربانی شدن در نظر گرفته شود که البته این موضوع خود دلیلی قاطع و ضروری اجتناب ناپذیر را در حمایت از بزه دیده و گسترش عدالت ترمیمی خاطر نشان می سازد و امید است توانسته باشد زمینه مناسبی را بررسی تحقیقات بعدی ایجاد نماید.

مبانی و مصادیق،جرم شناختی،بزه دیده،بزهکار، زن