محمدرضا اسکندری - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد کرج ،دانشکده فنی و مهندسی
محمدمهدی گلشاهی - دانشجوی کارشناسی مهندس عمران دانشگاه آزاد کرج
غزاله اسکندری - دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه آزاد تهران مرکز

با توجه به رشد شهر نشینی وافزایش تولید سفر و ارتباط مستقیم آن با چالشهایی درترافیک شهری توجه به علم مهندسی ترافیک در شهرسازی دارای اهمیت انکار ناپذیر است . توجه به سطح کیفیت کاربری معابر و میزان سرویس دهی مناسب از جمله پارامترهای مورد توجه است . توجه به راههای درون شهری که به خیابان معروف می باشندو بخش اعظمی از سطح شهر را به خود اختصاصمی دهند، در اکثرشهرها بعد از کاربری مسکونی مساحت تحت اشغال شبکه معابر در درجه دوم و حتی در بعضی از شهرها سطح شبکه معابر از سطح کاربری مسکونی نیز بیشترمی باشد .معابر اززیرساخت های اصلی در سیستم حمل و نقل ترافیک بوده و هر معبر دارای جایگاه و عملکرد خاصی در ساختار شبکه معابر میباشد .جایگاه و عملکرد هر معبر با توجه به موقعیت قرار گیری در شبکهمعابر و نیز ویژگی های معابر متصل به این معبر تعیین می شود .درنتیجه برای آنکه یک معبر بتواند نقش عملکردی خود را بخوبی ایفانماید، علاوه بر توجه به اصول فنی در طراحی، خود معبر نیز باید درساختار طراحی شهر نیز از موقعیت مناسبی برخوردار باشد.رعایت سلسله مراتب عملکردی شبکه های ارتباطی از مهم ترین پارامترها در عملکرد معابر است . عدم رعایت سلسله مراتب درطراحی واجرای معابر سبب کاهش ظرفیت و خدمات و کارایی مسیرمی گردد ، این مقاله به بررسی رابطه ی متقابل مهندسی ترافیک و شهر سازی می پردازد.

مهندسی ترافیک ، عدم رعایت سلسله مراتب ، اصول شهرسازی ، طرح جامع ترافیکی