حامد شجاع - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری علوم و تحقیقات خرم آباد
طالب جانی بیگی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه علوم و تحقیقات ایلام
فاطمه جمشیدنیا - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه علوم و تحقیقات ایلام

در دهه های اخیر، توسعه فزاینده در جهان امروز از جمله ایران در مقام امری ضروری،از یک سو دستاوردهای مثبت و سازنده ای به همراه داشته و از دیگر سو به تخریب آثار تاریخی،ابنیه باستانی و هویت بسیاری از شهرها انجامیده است. گسترش شهرنشینی و ساخت وساز در عرصه عمران و معماری از طریق تولید و مصرف گسترده مصالح ساختمانی در این فرایند نقشی حایز اهمیت می یابد.در این مقاله پس از پرداختن به مقوله توسعه پایدار به مثابه الگویی در جهت رفع نیازهای بشر وهم زمان با آن حفظ محیط زیست و هویت تاریخی و فرهنگی شهرها برای نسل های آتی، مفهوم معماری پایدار و جایگاه آن در حفظ و ارتقاء این هویت تبیین می شود. راه حل های ارایه شده در معماری پایداراز طریق روی آو ردن به معماری سبز،تمهیدات در زمینه حفظ تعادل محیط و کیفیت زندگی ،بهره برداری مناسب از منابع وانرژی نیز توجه به تاریخ و پیشینه و هویت شهرها و نوسازی و بهسازی بافت فرسوده شهری با حفظ و احیای میراث فرهنگی از مباحثی است که در این مقاله موردتوجه قرار می گیرد.با طرح این سوال در مقام پرسش اصلی پژوهش که رابطه معماری پایدار و هویت شهری چیست،در پی آزمون و تایید این فرضیه ایم که معماری با به کارگیری الگوهای ساخت و ساز پایدار وتوجه پایداری زیست بوم شهری و مولفه های فرهنگی و اجتماعی ،نقشی اساسی در حفظ و ارتقا هویت شهر ی ایفا می کند.این مقاله در پی آزمون این فرضیه است که معماری با به کارگیری الگوهای ساخت وساز پایدار و توجه به پایداری زیست بوم شهری نقشی اساسی در توسعه پایدار ایفا می کند. روش تحقیق این مقاله توصیفی،تحلیلی ونطبیفی است و روش گردآوری داده ها نیز اسنادی(کتابخانه ای)می باشد.

توسعه پایدار،معماری پایدار،هویت شهری،ساخت وساز