لیدا سلیمی - گروه محیط زیست دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
افشین محسنی آراسته - گروه فیزیک دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
شیلا صفاییان - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
آرش اسدی - گروه محیط زیست دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

در این پژوهش اثر صوت بر تغییرات رفتاری و شاخص های استرس )گلوکز و هورمون کورتیزول در ماهی گورامیTrichogasterlalius مورد بررسی قرار گرفته است. جامع ترین تعریف استرس عبارت است از: مجموعه واکنش های فیزیولوژیک که جاندار در مقابل عوامل فیزیکیو شیمیایی خارجی به منظور حفظ بقا و ادامه فعالی ت های متابولیک از خود بروز می دهد. از گلوکز و کورتیزول اغلب به عنوان دو شاخص تعیینکننده استرس نام برده می شود. جامعه آماری تحقیق شامل 180 قطعه ماهی گورامی به وزن میانگین 5 گرم بود که در 6 مخزن 60 لیتری )هریک حاوی 30 قطعه ماهی( تقسیم شدند. آزمایش در قالب دو تیمار صوت و یک تیمار شاهد طراحی گردید. تیمارهای صوت شامل پخش صوت نامنظم )صدای برفک تلویزیون( و صوت منظم )موسیقی کلاسیک( در مدت زمان 30 و 60 دقیقه بودند. در تیمار شاهد هیچ گونه صوتی پخش نشده و ماهیان در سکوت بودند. در زمان پخش صوت و پس از آن هیچ گونه تغییر رفتاری در ماهیان مورد آزمایش نسبت به تیمار شاهد مشاهده نگردید. طبق نتایج به دست آمده از آنالیز خون ماهیان، اختلاف معنی داری بین مقادیر گلوکز و هورمون کورتیزول در تیمارهای پخش صوت و تیمار شاهد مشاهده نشدP> 0.05 بنابراین اصوات پخش شده هیچ گونه تاثیری روی میزان استرس ماهی گورامی نداشته و به نظر می رسد علت آن پایین بودن زمان یا فرکانس صوت پخش شده باشد.

استرس-ماهی گورامی-اصوات منظم-اصوات نامنظم