شبکه ریزومی بحران در خاورمیانه و عقلانیت های سه گانه

مجموعه بحران های خاورمیانه امروز به مجموعه دیگری از بحران های منطقه ای و جهانی متصل می شود. این اتصال بحران ها، شبکه وسیعی را به وجود می آورد که بحران ها را در عین گسستگی و استقلال نسبی از یکدیگر، از لحاظ فرایندهای تکامل و رشد، مسیرها، خاستگاه ها و جهت ها در یک مدار قرار میدهد. شبکه وسیع بحرانهای خاورمیانه ماهیتی ریزومی (Rhizomatic) دارد، و این ماهیت ریزومی به آن شکل نامتمرکز، آنارشیک، ایلیاتی، سیال، و ناهمگون بخشیده است. بحران ریزومی بحرانی لایه لایه است. بحران در مقیاس سرمایه داری جهانی فاجعه به شبکه وسیعی از گونه هایی چون بحران تفسیر شریعت، بحران مشروعیت، بحران هویت، بحران بازنمایی، بحران شخصیتی، شیزوفرنی فرهنگی و تکوین پرتنش و بحرانی سرمایه داری عربی متصل می شود. این شبکه در عین برخورداری از نقاط اتصال و پیوند، دارای نقاط گسست و خطوط گریز نیز است. در این مقاله با استفاده از چارچوب مفهومی ای که از ژیل دلوز و فلیکس گتاری اقتباس کرده ایم، به تحلیل انتقادی این شبکه ریزومی بحران ها می پردازیم.

Keywords:

بحران , ریزوم , آنارشی , خاورمیانه , سرمایه داری جهانی , اتصال , گسست