بررسی و تحلیل آثار تادو آندو از دیدگاه نظریه پردازان معاصر

تادایو آندو تعالیم فراگرفته و غیر آکادمیک خود را به عنوان یک معمار با سفرهای آموزشی به اروپا، آمریکا،آفریقا و مطالعه بر روی خانه های فرانک لویدرایت و آثار معماری مدرنیسم قدیمی تکمیل کرد. دراین مقاله سعی بر آن است به روش تحلیل استدلالی فرایند شکل گیری آثار تادایوآندو،از دیدگاه مبانی نظری و روش های طراحی مورد بررسی قرار گیرد.به همین منظور دو اثر معروف تادایو آندو معبد آب و کلیسای نور انتخاب شده تا با بررسی روش های طراحی اتخاذ شده و فرایند طراحی این دو مجموعه به ایده های طراحی وی پی برده شود. مصالح معماری آندو، بتن خام، خورشید، آسمان، سایه و آب یا به عبارت بهتر، فضا است. تاکید او بر این نکته است که کاربران هر فضا باید طبیعت را تجربه و احساس کنند که این موارد ریشه در سنت منطقه ای زیستگاه او - کانزایی - دارد. عناصر اصلی و متناقص معماری آندو عبارتند از نظم، مردم و احساسات انسانی. او در معماری خود، به گونه ای متضاد آنها را با هم ارتباط می دهد و میان آنها تفاهمی ایجاد می کند که از آن جمله می توان به فرم در برابر فرم و فضا داخل در برابر خارج و طبیعت در برابر هندسه اشاره نمود.آندو در اکثر طرحهایش از جذابیت فرم صرفنظر کرده و بر جذابیت فضا تاکید می ورزد.

Keywords:

تادایو آندو , فضا , سنت , اصول معماری سنتی ژاپنی