حسین محمدی خلیق - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مکانیک دانشگاه تهران
سعیده دودی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مکانیک دانشگاه علم و صنعت ایران

منطقه ی سیستان در جنوب شرق ایران از ویژگی های اقلیمی متمایزی برخوردار است .یکی از بارز ترین آن ها پدیده ای به نام بادهای 120 روزه با متوسط سرعت 9 متر بر ثانیه است. در چند دهه ی گذشته با توجه به گرمایش زمین و معایب متعدد منابع انرژی فسیلی، انرژی های تجدید پذیر توجه ویژه ای را به خود معطوف کرده اند،در حالی که استفاده از باد به عنوان یک منبع تجدیدپذیر انرژی در تهویه ی طبیعی مسکن های بومی روستایی منطقه ی سیستان دارای قدمتی بسیار است . در سال های اخیر خشک شدن دریاچه ی هامون نه تنها مردم این خطه را در استفاده از این نعمت خدادادی محروم ، بلکه مشکلات متعددی از جمله طوفان شن مردم را محکوم به ترک روستا های این منطقه کرده است. در مقاله ی پیش رو ابتدا به تحلیل کارآمدی باد در تهویه ی طبیعی در مدل مسکن روستایی به کمک دینامیک سیالات محاسباتی می پردازیم. سپس به بررسی موانع موجود در به کارگیری باد در تهویه خواهیم پرداخت و با معرفی یک نمونه ی ناموفق از مسکن جدید، راهکار های توسعه پایدار برای این خطه از کشور را معرفی خواهیم کرد.

دینامیک سیالات محاسباتی، تهویه طبیعی، سیستان