علی مختاریان - عضو هیات علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر عضو ساز

شهر (Town) یکی از پدیده های بشری در محیط زیست به منظور اسکان، تامین معیشت، آسایش، داشتن روابط اجتماعی و اقتصادی و مانند اینهاست. شهرها بایستی بر مبنای نقش و وظیفه و امکان و استعدادی که در سطح منطقه خود دارند، انجام وظیفه کنند. در طرح ریزی شهری (Urban planning) و تدوین برنامه های مختلف برای شهر، نبایستی شهر را به صورت تافته ای جدابافته از منطقه اش در نظر بگیریم؛ و ارتباط مرئی و نامرئی شهرها و روستاها را فراموش کنیم. هدف اصلی بر این پایه قرار دارد که برنامه ریزی های شهری و روستایی و منطقه ای پا به پای هم و همگام با هم پیش روند. همانطور که هر یک از تاسیسات شهر از دیدگاه برنامه ریزی ها و طرح ریزیهای شهری بایستی منطق و اساس مخصوص به خود را دارا باشند، شهرها و روستاها نیز باید مکان مخصوص به خود را داشته باشند. از سوی دیگر، رعایت اصول و ضوابت شهرسازی در همه جنبه ها و عرصه ها اعم از چیدمان فضاهای مختلف شهری، فضاهای سبز، معابر و گذرها، میادین، پلها و زیرگذرها و ...، شهری را پدید خواهند آورد که همه نیاهای شهروندان را به سادگی و سهولت برآورده نماید. اما در کنار رعایت عوامل فوق که در جای خود، بسیار با اهمیت هستند، رعایت اصول "زیبایی شناسی" (Aesthetic) و "زیبا سازی" نیز از اهمیت و جایگاه والائی برخوردار می باشند؛ زیرا شهر باید همه نیازهای انسانی شامل نیازهای مادی، روانی، اخلاقی و ... را برآورده نماید. لذا "مجموعه شهر" الزاما طراحی و قرار گیری فضاهای فیزیکی مورد نیاز در کنار یکدیگر نیست، علاوه بر اینها باید یک سری عوامل دیگر که از آن به "روح شهر" تعبیر می شود، نیز در نظر گرفته شود. این عوامل به طور ساده عبارتند از: 1- زیبا سازی شهر 2- نورپردازی شهر 3- مبلمان شهر

نماهای رها شده، منظر شهری، شهر سازی، زیبایی شناسی، محیط زیست بصری