ارزیابی مصرف بهینه کود نیتروژن در زراعت کلزای بهاری در راستای کاهش آلودگی اکوسیستم زراعی

زراعت کلزا (Brassica napus) نیاز فراوانی به نیتروژن دارد که به طور قابل توجهی بیشتر از آن چیزی است که در بیشتر خاکها تامین میشود و بنابراین استفاده از کود نیتروژن برای تولید عملکرد بهینه ضروری می باشد. افزایش مصرف نیتروژن میزان پروتئین را افزایش داده، بنابراین فعالیت فتوسنتزی بشتری می گردد و در نهایت تاثیر همه جانبه آن در صورت نبودن سایر عوامل محدود کننده، منجر به افزایش سریع رشد گیاه خواهد گردید. لذا همبستگی بین کاربرد مقادیر بیشتر نیتروژن و عملکرد بالا وجود دارد. ولی با کاربرد بیش از حد نیتروژن نسبت بیشتری از مواد فتوسنتزی به تشکیل پروتئین اختصاص یافته و پتانسیل تولید هیدروکربن ها کاهش می یابد که این عامل به طور مشخص در کلزا باعث کاهش میزان روغن می گردد. بسته به شرایط اقلیمی، اگر کود نیتروژن خیلی زود استفاده شود، خطر اینکه قبل از جذب توسط گیاه وارد آبهای زیرزمینی و موجب آلودگی آب گردد، وجود دارد. و همچنین در استفاده دیر هنگام ممکن است گیاه قادر به استفاده موثر از آن برای تولید دانه نگردد. همچنین کاربرد نیتروژن در دو مرحله یعنی مصرف نیمی از کود در هنگام کاشت و نیمیدیگر در مرحله روزت نسبت به کاربرد تمامی نیتروژن در موقع کاشت علاوه بر کاهش آلودگی خاک در اثر نشت نیتروژن اضافی به داخل خاک، عملکرد بالاتری نیز تولید می نماید. این تحقیق با تقسیط کود نیتروژن به نسبت های 100-0، 75-25، 50-50، 0-100 به بررسی شاخص کمی و کیفی دو رقم کلزای بهاره از طریق اندازه گیری نیتروژن موجود در زهکش آب مزرعه و تعیین فرمول کودی مناسب در یک اکوسیستم زراعی (Agroecosystem) با توجه به کمترین میزان آلودگی خاک و آب در منطقه شهریار می پردازد.

Keywords:

اکوسیستم زراعی , تقسیط نیتروژن , ارقام کلزا