بررسی و ارزیابی میزان تحقق پذیری طرح های توسعه شهری نمونه موردی شهر برازجان

به دنبال افزایش مهاجرت ها و رشد جمعیت شهری در جهان به ویژه در کشورهای در حال توسعه،کاربری اراضی شهری از اهمیت ویژه ای برخورددار است.چرا که می توان با تخصیص صحیح زمین به کاربری هایموردنیاز شهری اهداف برنامه ریزی شهری یعنی سلامت،زیبایی، آسایش و.... را تضمین نمود. به دنبال تغییر در دیدگاه ها و الگوهای برنامه ریزی شهری،مبانی نگرش به برنامه ریزی کاربری زمین و نحوه رویکرد بهنقش سرانه های کاربری و چگونگی تعیین و استفاده از آن تا حدود زیادی تغییر کرده است. برنامه ریزی کاربری اراضی از دیدگاه کارکرد گرایی،وسیله ای برای ساماندهی کالبدی کارکردی فعالیت های مختلف -شهری به منظور افزایش کارایی شهری و جلوگیری از بروز بی سازمانی و آشفتگی در نظام کالبدی شهری است. اصطلاح کاربری زمین از دیدگاه توسعه پایدار شامل تمام فعالیت های اقتصادی،اجتماعی و فرهنگیاست که انسان بر روی زمین انجام می دهد. لذا در این تحقیق سعی شده است از یک طرف به بررسی و ارزیابی کاربری اراضی شهری شهربرازجان و از طرف دیگر مقایسه و میزان تحقق پذیری کاربری ها در گذشته و وضع موجود پرداخته شود، روش تحقیق در پژوهش حاضر ترکیبی از روش های تحقیق توصیفی- تطبیقی است.اطلاعات مورد نیاز این مقاله از طریق مشاهده میدانی، مطالعات کتابخانه ای ونقشه طرح تفضیلی1/2000 شهر برازجان بدست آمده است. نتایج حاصله، نشان می دهد که توسعه ی فیزیکی و کالبدی شهر برازجان با توجه به مهاجرت روستاهای اطراف آن توسعه ناموزنی داشته است.

Keywords:

کاربری اراضی , ارزیابی تحقق , طرح های توسعه شهری , شهربرازجان