امین خاکپور - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری ، پردیس هنرهای زیبا ،دانشگاه تهران

با توسعه شهرنشینی در سطح کشور و به تبع آن هجوم جمعیت روستایی و شهرهای کوچک به کلانشهرها ، شهرهای موجود که ظرفیت پذیرش بار اضافی جمعیتی را نداشته اند با مشکلات عدیده ایمواجه شده اند. بافت های فرسوده و مساله دار شهری از جمله مشکلاتی است که گریبانگیر اکثر شهرهای کشور است . اینگونه بافت های با مجموعه ای از مشکلات زیست محیطی ،کالبدی، اجتماعیو اقتصادی و در واقع با مشکل ناپایداری مواجه هستند . به منظور تکمیل فرآیند برنامه ریزی در این محدوده ها نیازمند ارزیابی و تحلیل آنها و شناسایی مزایا و معایب موجود می باشیم . محله جوادیه نیزاز جمله بافت های مساله دار ناپایدار شهری می باشد؛ که از نظر پایداری مورد تحلیل قرار گرفت . هدف این مقاله شناسایی جنبه ها و عوامل و شاخص های فرسودگی و ناپایداری بافت های فرسوده بااستفاده از روش نظریه زمینه ای بوده است . با مراجعه به منابع اسنادی و زمینه پژوهش و رفت و برگشت های فراوان در نظریه و عمل ، عوامل و شاخص های پایداری جوادیه از محدوده مورد مطالعهو اسناد موجود تدوین شد. در مرحله بعدی با تدوین پرسشنامه و استفاده از مصاحبه ها با بهره وران موجود در محله جوادیه بر اساس عوامل و شاخص های مستخرج به تحلیل عوامل موثر بر پایداریمحله جوادیه پرداختیم . بر اساس تحلیل های صورت گرفته عمده شاخص های موثر بر ناپایداری محله جوادیه عبارتند از : مشکلات مربوط به کمبود پارکینگ ، کمبود فضای سبز، کمبود اماکن ورزشی و تفریحی ، مشکلات امنیتی و مشکلات مرتبط با پل جوادیه .

پایداری ، بافت فرسوده ، نظریه زمینه ای ، محله جوادیه ، منطقه 16 تهران