مصطفی جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد آیت الله آملی
عماد بهروزی فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد آیت الله آملی
ابراهیم امیرکلایی - مدرس دانشگاه آزاد واحد آیت الله آملی

موضوع توسعه پایدار در اواخر قرن بیستم و شروع قرن بیست و یکم به عنوان یکی از مباحث مطرح درکلیه عرصه ها به خصوص شهرسازی و معماری مطرح شد. پایداری را می توان در سه مولفهاقتصادی، اکولوژی و اجتماعی مورد ارزیابی قرار داد. توسعه پایدار در صورتی محقق می گردد که این سه مولفه باهم ایجاد همپوشی کرده و هریک از مولفه ها به حد مطلوبی از پایداری دست یابند. ایناصول در ابنیه سنتی ایران مانند خانه های مسکونی و در فضاهای شهری مانند بازار، مسجد و مدرسه دیده می شود. روش جمع آوری داده ها بصورت کتابخانه ای و میدانی است. در این مقاله سعی بر آناست که به بررسی شاخص های پایداری در بازار اصفهان به عنوان یک عنصر پایدار شهری پرداخته شود. به منظور دستیابی به این هدف ابتدا مفاهیم مرتبط با معماری پایدار و اصول آن را بررسی و سپسبه بیان اصول معماری پایدار که در بازار اصفهان از آن استفاده گردیده پرداخته شد. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش مشخص شد در بازارهای معاصر ایران از اصول معماری پایدار کمتر استفادهشده است و این در حالی است که در معماری های سنتی این اصول بیشتر به چشم می خورد. مثال بارز آن بازار اصفهان است که سه مولفه اصلی پایداری در آن به خوبی در نظر گرفته شده است و این شاخص ها در آن به خوبی مشهود است.

توسعه پایدار، شاخص پایداری، بازار اصفهان، معماری بومی