طیبه رضایی نوری - دانشگاه آزاد اسلامی،گروه معماری و شهرسازی،ایران، مینودشت
محمود روحانی مجرد - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، ایران، گرگان
ایرج شفیع پور - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گنبد، ایران، گنبد
عبدالمجید نیازی - کارشناس کامیپوتر، دانشگاه علمی کاربردی جهاد دانشگاهی واحدگرگان، ایران، گرگان

تحولات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جهان بعد از جنگ جهانی دوم به ویژه در زمینه سهولت تحرک و جا به جایی در رابطه با بهبود راه های ارتباطی و حمل ونقل، افزایش اوقات فراغت، گسترش شهرنشینی، افزایش آلودگی محیط زیست، بهبود رفاه اجتماعی و امکان تخصیص بخشیاز درآمد برای امور غیرضروری موجب رواج گردشگری روستایی و به تبع آن خانه های دوم ابتدا در مغرب زمین و سپس در بسیاری از کشورهای جهان شد. در ایران نیز نواحی کوهستانیمجاور شهرهای بزرگ و همچنین در شهرهای امتداد دریای خزر از چند دهه گذشته خانه های دوم یا خانه های تعطیلات با هدف گذراندن اوقات فراغت گسترش یافته است. از آن جا کهگردشگری با محیط طبیعی و فعالیت های اقتصادی- اجتماعی رابطه متقابل دارد و می تواند آثار و پیامدهای مثبت و یا منفی در این زمینه ها داشته باشد، از این رو در پژوهش حاظر قصد آنداریم به بررسی نقش گردشگری خانه های دوم در توسعه روستایی و همچنین اثرات و پیامدهای گسترش گردشگری آن ها در ابعاد زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و کالبدی در دهستانلاویج ارزیابی شود. روش پژوهش حاظر توصیفی تحلیلی بوده و با ابزار پرسشنامه تهیه شده است و همچنین برای آزمون فرضیات از نرم افزار spss و از روش های آماری توصیفی،میانگین و برای تحلیل آماری علاوه بر جداول توافقی از آزمون T و نیز برای تحلیل گویه ها از طیف لیکرات استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد تاثیر پیامدهای مثبت خانه های دومروستایی بیشتر از پیامدهای منفی آن می باشد که این امر می تواند گام موثری در توسعه پایدار روستا و نگه داشت جمعیت روستاها را داشته باشد.

گردشگری خانه های دوم، توسعه روستایی، توسعه پایدار، دهستان لاویچ