عزت اله فهمی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور ارومیه

دریاچه ارومیه )نام قدیم: دریاچه رضاییه( بزرگترین سطح آبی کشور در شمال غرب ایران بوده که مابین دواستان آذربایجان غربی و شرقی قرار دارد . میانگین طول ان بطور تقریب 141 کیلومتر و پهنای ان بین 11الی 16 کیلومتر متغیر است . وسعت دریاچه بر اساس عکس های ماهواره ای در سال 1991 معادل 3616کیلومتر مربع بر اورد شده است ، اما مساحت متوسط دریاچه را در حدود 3311 کیلومتر مربع تخمین زده اند . عمق متوسط این دریاچه5/4متر و حداکثر عمق 16 متر در شمال دریاچه و حجم تقریبی آن 31 میلیارد متر مکعب می باشد . طی دهه گذشته بر اثر یک دوره خشکسالی و طرح های احداث سد که همزمان به وقوع پیوسته اند، زمینه تبخیر بیش از پیش آب دریاچه فراهم گردیده و تفاوتهای قابل توجهی در سطوح آب دریاچه به وجود آمده است. این روند زمینه بروز بحران های زیست محیطی چشم گیر در منطقه شمالغرب کشور را فراهم نموده است. نکاتی که باید به آن توجه ویژه داشت مربوط است به بالفعل شدن و تشخیص شیوع بیماریهای غیرواگیر با دوران مصونیت خاص وابسته به نوع آلایندهها، فاکتورهای عواملمحیطی یا حتی رعایت سبک زندگی. احتمال بروز بیماریهایی مثل سرطان ریه به دلیل مواجهه افراد با فاکتورهای محیطی به زمان طولانی و در مواردی بیش از یک دهه مورد نیاز دارد.

دریاچه ارومیه، خشکی، آلاینده ها، سلامت