علیرضا قاراخانی - عضو هیات علمی گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوادکوه ، سوادکوه ، ایران
احسان قنبری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوادکوه، سوادکوه، ایران

شرایط آب و هوایی از عوامل بسیار موثر در اصول معماری و شهرسازی است.کشور ایران نیز به دلیل موقعیت جغرافیایی واقلیمی خود و تنوع آب و هوایی در بخشهای مختلف دارای سبک ها و معماری های خاص در منطقه می باشد. لذا گونههایی از معماری های بومی بوجود آمده که بیشتر توجه به اقلیم دارد و عواملی نظیر اقتصاد انرژی و در پی آن به کنترل درآوردن انرژی های طبیعی را در نظر گرفته اند.جزییات مورد بررسی در معماری اقلیمی را می توان به طور کلی شامل مواردیچون جهت گیری بنا، استفاده از باد، تابش، رطوبت و بکارگیری آب و گیاهان در معماری دانست.در این مقاله توجه بیشتر بهاقلیم گرم و خشک در شهر شیراز معطوف شده است و این اقلیم را در بناهای مسکونی دوره های قاجار و پهلوی موردبررسی قرار داده است. در ابتدا تاثیر عناصر اقلیمی بر حدود آسایش اقلیمی بر مبنای نمودار زیست اقلیمی اولگی مورد بحثقرار گرفته است و در ادامه بررسی نمونه های موردی خانه های مسکونی در شیراز بر اساس مولفه ها و پارامترهای اقلیمیمورد بررسی قرار گرفته شده که این بررسی بر اساس روش میدانی و کتابخانه ای به صورت توصیفی و تحلیلی صورت گرفتهشده است.هدف اصلی این مقاله تاکید بر ترکیب در طراحی معماری همساز با اقلیم با معماری سنتی بوده است که می توان ازتجارب گذشته در طراحی های معماری معاصر از آن بهره گرفت.

اقلیم و معماری ، آسایش محیطی ، خانه های شیراز