صفورا سرنوبه - دانشجوی کارشناسی مهندسی منابع طبیعی-محیط زیست، موسسه آموزش عالی بینالود
سمیه واسعی چهارمحالی - کارشناسی ارشد آلودگیهای محیط زیست
سحر سرنوبه - دانشجوی کارشناسی مهندسی منابع طبیعی-محیط زیست، موسسه آموزش عالی بینالود

ساختمانهای سبز که تحت عنوان ساختمانهای سازگار با محیط زیست نیز معروف هستند از جمله سازههایی میباشند که امکان بهرهبرداری بهینه از منابع ارزشمند طبیعی همانند انرژی آب، باد، خورشید در کنار مصالح موثر قابل بازیافت ساختمانی را مهیا میکنند. بنابراین معماری پایدار ترکیبی چند ارزشی را (زیبایی شناسی، محیط، اجتماع و سیاست )در بر دارد . صنعت ساختمان، نیاز دارد تا به قرن 21 وارد شود و به وسیله زیست شناس، متخصص محیط زیست، دانشمند، معمار و مهندس، روی یک کاغذ سفید پیش از ساخت، مورد بررسی قرار گیرد. امروزه احداث ساختمان سبز با استفاده از فناوری به عنوان جزیی از محیط زیست، تنها یک تیوری نیست بلکه برای ادامه بقاء و حفاظت از محیط زیست، یک ضرورت است. بر این مبنا رعایت مسایل زیست محیطی و استفاده بهینه از نعمت های خدادادی از جمله منابع طبیعی شامل خاک، آب، هوا، منابع کانی و ... همچنین انرژیهای موجود مانند انرژیهای خورشیدی، باد، زمین گرمایی در اولویت قرار می گیرند. صرفه جویی در مصرف سوخت های فسیلی و انرژی های تجدید ناپذیر از مسایل روز جهان است. بناها 47 %از انرژی تولیدی در جهان را مصرف می کنند و علاوه بر اینکه بزرگ ترین مصرف کننده انرژی هستند، بیشترین انتشار گازهای گلخانه ای را سبب می شوند. با توجه به این موضوع که ساختمانهای سبز هم جهت با اهداف زیست محیطی میباشد معایب آن نسبت به ساختمان-های معمولی بسیار ناچیز است و تنها موردی که میتوان به آن اشاره کرد هزینه اولیه ساخت میباشد.

ساختمان سبز، انرژی پاک، محیط زیست