اولویت بندی راهبردهای توسعه ژیوتوریسم از منظر آمایش سرزمین بر اساس تحلیل SWOT در استان لرستان

گردشگری بخشی ارزشمند و زودبازده در زمینه رهیافت اقتصادی در ملاحظات آمایش سرزمین مطرح بوده و دارای خطرات و هزینه های کمتری در زمینه سرمایه گذاری با توجه به در دسترس بودن منابع در مقایسه با دیگر پروژه هاست. آمایشسرزمین بهدنبال توزیع متوازن و هماهنگ جغرافیایی فعالیت های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در پهنه سرزمین نسبت به داشته ها، منابع طبیعی و انسانی و در نتیجه رسیدن به توسعه پایدار است. گردشگری این قابلیت را داراست که به عنوان یکیاز ابعاد چند بعدی توسعه فضایی یک منطقه، در عرصه توسعه ای، جایگاه اول را در برنامه ریزی های توسعه ای بگیرد.گردشگری با ماهیتی چند بعدی و بسته به شرایط محیطی، دارای انواع متنوعی است. یکی از انواع گردشگری طبیعت محور، ژیوتوریسم است که بطور ویژه بر زمین شناسی)میراث زمین شناختی(، جغرافیا، ژیومورفولوژی و چشم اندازهای آن وگردشگری پایدار تاکید دارد. معرفی و ثبت ملی و بین المللی مناطق توانمند با نام ژیوپارک به عنوان ابتکاری نوین در زمینه توسعه ژیوتوریسم و از استراتژیهای مهم جهت برآورد اهدافی چون پایداری و حفاظت محیط، احیا و ثبات اقتصادی جوامعمحلی )اشتغال، درآمدزایی(، ایجاد رفاه اجتماعی نسبی در روستاها، کانونهای کوچک جمعیتی کم برخوردار صنعتی، معدنی،کم بهره از بودجههای نفتی، مطرح می باشد. در این نوشتاراستان لرستان با توجه ویژگیهای منحصربهفرد طبیعی، گوناگونی زمین شناختی)ژیودایورسیتی(، تنوع زیستی و جاذبه های تاریخی، تنوع قومی و فرهنگ غنی، دارای ظرفیت بالقوه در زمینهتوسعه فعالیتهای ژیوتوریسم و معرفی ژیوپارک است. در این نوشتار با استفاده از روش پیمانی، مطالعات میدانی )بررسیجاذبهها و توانمندیهای استان لرستان( و تعیین عوامل داخلی و خارجی مبتنی روش SWOT ، توسعه ژیوتوریسم و ثبت ژیوپارک )به شرط داشتن مولفهها و ملزومات( به عنوان گزینه اولویت دار در توانمند سازی استان مطرح گردیده است و راهبرد و استراتژی اولویت دار در این زمینه ارایه گردید است.

Keywords:

آمایش سرزمین , گردشگری , ژیوپارک , ژیوتوریسم , SWOT , استان لرستان