بررسی ضربه دو سازه به صورت سه بعدی با مشخصات دینامیکی متفاوت و با احتساب اثراندرکنش خاک و سازه

قرار گرفتن ایران در منطقه زلزلهخیز، وقوع زلزلههای هرساله و همچنین واقع شدن شمار زیادی ازسازههای موجود در مناطق لرزه خیز کشور که بر اساس آییننامههای طراحی لرزهای قدیمی ساخته شدهاند،ما را بر آن میدارد که نگاهی دقیقتر به روند طراحی ساختمانها داشته باشیم. از جمله مسایل مطرح در زلزله، خصوصا در شهرهای بزرگ وقوع پدیده ضربه سازهای است. این پدیده منجر به تغییر رفتار سازهتحت اثر زمینلرزه و افزایش نیروهای داخلی المانهای سازهای نسبت به حدود طراحی میگردد، لذا ارایه راهکاری مناسب جهت مقابله با این پدیده ضروری به نظر میرسد؛ که در این باب پیشبینی فاصلهی ایمنیبه عنوان مهمترین روش، با حذف و یا کاهش آثار ضربه به رفع این مشکل کمک میکند. عموم تحقیقات انجام شده در زمینه ضربه سازهای به صورت دو بعدی، با صرف نظر از اندرکنش خاک و سازه و برایسازههای دارای جنس یکسان انجام شده است. این در حالی است که مدلسازی به صورت 2 بعدی منجر به حذف کامل اثر پیچش و تغییر رفتار سازه نسبت به واقعیت میگردد؛ همچنین صرف نظر از اندرکنشخاک و سازه باعث ایجاد اختلاف بین شرایط مدلسازی و واقعیت میشود؛ از طرفی تفاوت بسیار زیادی بین رفتار سازههای دارای جنس متفاوت نظیر سازههای فولادی و بتن آرمه وجود دارد؛ لذا ضرورتبررسی پدیده ضربه برای سازههای نامتجانس با احتساب پیچش و اندرکنش خاک و سازه و تعیین فاصله ایمن به وضوح حس میشود. در این تحقیق با مدلسازی 3 بعدی سازههای فولادی و بتنی تحت 7 رکوردزلزله منتخب مقیاس شده در کنار هم، در ارتفاع 5 طبقه مستقر بروی بستر انعطافپذیر خاک در فواصل مختلف، به بررسی پدیده ضربه سازهای پرداخته شد. نتیجه آن که فاصله ایمن تعیین شده توسط استاندارد 2022 در حذف اثر ضربه با احتساب پیچش و اندرکنش خاک و سازه نیز کاملا موفق بوده است

Keywords:

ضربه سازهای , فاصله ایمن , تحلیل غیرخطی FNA , دریفت ماکسیمم