مجید جوهریان - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه ، گروه عمران، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران
حسین جدیدیان - استادیار گروه عمران، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران

در طی بارگذاری نیروی زلزله ، پلان ساختمان نامتقارن علاوه بر حرکت جانبی تحت حرکت پیچشی نیز قرار می گیرد. احتمال وقوع پیچش به دلیل عواملی مانند ملاحظات معماری افزایش می یابد. یکی از راه های کنترل پیچش در سازه های نامتقارن استفاده ازمیراگرهای اصطکاکی دورانی می باشد. میراگرهای اصطکاکی دورانی به دلیل مزایایی مانند مستقل بودن از فرکانس القایی، جلوگیری ازرزونانس سازه به دلیل لغزش میراگر و تغییر سختی و فرکانس سازه، مشارکت سختی سازه در کنترل پاسخ سازه گزینه ای مناسب جهت کنترل پاسخ سازه های نامتقارن می باشد . اساس کار این میراگر مبتنی بر تنظیم فرکانس ارتعاشی این سیستم جرم و فنر بافرکانس ارتعاشی مود اول سازه که دارای بیشترین انرژی ارتعاشی است، میباشد. اما بهدلیل خاصیت کنترل غیرفعال، دارای این ویژگی هست که میتواند با فرکانس هر مود یا مودهایی از سازه که سعی برکنترل آنها است، تنظیم گردد. این میراگر،انرژی را بوسیله اصطکاکی که در سطوح لغزشی ایجاد می شود، مستهلک می کند. مقدار انرژی مستهلک شده متناسب بامقاومت اصطکاکی و چرخش نسبی بین صفحات دمپر می باشد . نتایج به دست آمده نشان دهنده کاهش برش پایه، تغییر مکان و اتلاف انرژی قابل توجه ساختمان ، در صورت استفاده از این نوع میراگر می باشد . میراگرهای اصطکاکی دورانی درقاب های خمشی با جذب و استهلاک درصد بالایی از انرژی ورودی به سازه، شرایط ایمن و پایداری را نسبت به ساختمانهای مشابه فراهم می کنند. عملکرد این میراگرها با افزایش ارتفاع بهتر می شود، به طوریکه با کاهش نیروی لغزش نیاز به پیش کشیدگی کمتری می باشد .

تغییر مکان ، پیچش ، سازههای نامتقارن، ، میراگر اصطکاکی دورانی، لرزه ای