وحید مظفری - کارشناس ارشد سازه ، گروه عمران ، واحد ملایر ، دانشگاه آزاد اسلامی ، ملایر
واحد قیاسی - استادیار گروه عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه ملایر، ملایر

روانگرایی یکی از پیچیده ترین و بحث انگیزترین پدیده ها در مهندسی ژیوتکنیک می باشد و بزرگترین تهدید برای سازه های بنا شده بر روی خاک های دانه ای اشباع محسوب می شود . یکی از علل اصلیخرابیها در خلال زلزله ، گسیخته شدن زمین می باشد . در خاک های درشت دانه، فشار منفذی اضافیدینامیکی ایجاد شده توسط بار زلزله ، میتواند منجر به کاهش تنش موثر خاک در حد صفر و در نتیجهروانگرایی شود. روانگرایی ممکن است باعث خرابی های گسترده مانند از دست رفتن ظرفیت باربری پی ها ، نشست زمین ، خرابی سازه های ساحلی و شناوری سازه های مدفون در خاک شود . در اینمیان تقویت و اصلاح قابل اعتماد زمین های مستعد این پدیده از اهمیت فوق العاده برخوردار می باشد. هدف از انجام این تحقیق بررسی کاربرد همزمان ستونهای سنگی و ژیوتکستایل در خاکهای مستعد روانگرایی تحت نیروی زلزله با استفاده از نرم افزار عددی Plaxis می باشد و به بررسی درصد جابجایی ستونهای سنگی ، فاصله ی ژیوتکستایلها نسبت به فاصله ستون های سنگی و تغییرات قطر ستون سنگی پرداخته شده است . نتایج نشان میدهد که با افزایش درصد جابجایی ستون سنگی از 10 به 30 درصد و با ثابت بودن قطر ستون ها و تعداد ژیوتکستایلها ، ضریب اطمینان به میزان 59/2 افزایش می یابد . با کاهش نسبت فاصله ستونها به فاصله ی ژیوتکستایلها از 25/0 به 1/0 ضریب اطمینان از 57/2 به 75/4 افزایش پیدا می کند . با افزایش نسبت فاصله ستونهای سنگی به فاصله ی ژیوتکستایلها از 2/0 به 33/0 ضریب اطمینان به میزان 99/2 افزایش می یابد و همچنین با افزایش قطر ستونهای سنگی از 1 به 5/2 متر ، شاهد افزایش ضریب اطمینان از 57/2 به 13/4 هستیم .

پلکسیس ، روانگرایی ، زلزله ، ژیوتکستایل ، ستون سنگی ، ضریب اطمینان