ارزیابی عملکرد ژنوتیپ های جدید چغندر قند در کشت پاییزه در دشت مغان

بولتینگ، موجب کاهش عملکرد محصول از طریق کاهش وزن ریشه و عیارقند و همچنین سخت و فیبری شدن ریشه ها می شود. گیاهان به بولت رفته، مشکلاتی را در ماشین آلات برداشت محصول در مزرعه و ماشین های آسیاب و تهیه خلال از ریشه های فیبری در کارخانه قند (از طریق کند کردن تیغه های برداشت و خلالگیری) فراهم می کنند و این موجب تعویض مکرر تیغه های ماشین برداشت و دستگاه خلالگیری خواهد شد. توسعه کشت پاییزه چغندرقند یکی از راهکارهای مهم در جهت تامین شکر مورد نیاز کشور محسوب می شود. به این منظور آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 4 تکرار در مزرعه ایستگاه تحقیقات مغان(اولتان) اجرا و صفاتی مانند عملکرد ریشه، محصول شکر سفید، درصد قند ناخالص (عیارقند)، درصد قند قابل استحصال، ضریب استحصال شکر، ضریب قلیاییت (آلکالیته)، میزان سدیم، پتاسیم، نیتروژن مضره و درصد قند ملاس مورد ارزیابی قرار گرفتند نتایج حاصل از داده های مزرعه ای و آزمایشگاهی نشان می دهد ارقام مورد استفاده(حتی رقم مقاوم) به شدت به تاریخ کاشت واکنش نشان داده و در صورتی که زودتر از تاریخ دهه اول آبان ماه کاشته شوند به بولت رفته و میزان ساقه روی تا حد 25درصد قابل افزایش می باشد. رقم مقاوم به ساقه روی در تاریخ کاشت سوم بیشترین درصد قند(43/15) بوده و از لحاظ عملکرد ریشه(64/53 تن در هکتار) و محصول شکر سفید(689/6 تن در هکتار) به سایر تیمارها برتری داشته است.

Keywords:

کشت پاییزه , چغندر قند , بولتینگ , مغان و الکالیته