نقش سرمایه اجتماعی در پیشبرد مدیریت مشارکتی جنگل ها (مطالعه موردی: استان کهگیلویه و بویراحمد)

با توجه به این که جوامع روستایی جنگل نشین یکی از بخش های جدایی ناپذیر و مرتبط با جنگل ها هستند، عملکرد نادرست آن ها می تواند منجربه خسارت و تخریب جنگل ها شود. جهت پیشگیری و حل این بحران نیاز به داشتن و تقویت مطلوب سرمایه اجتماعی (رابطه ای، ساختاری، شناختی) در فرآیند برنامه ریزی و اجرای طرح های مرتبط با جنگل می باشد. در همین راستا، تحقیقی با هدف رابطه سرمایه اجتماعی و همچنین تاثیر آن در پیش برد مدیریت مشارکتی جنگل ها در استان کهگیلویه و بویراحمد در سال 1394 انجام گرفت. جامعه آماری در این تحقیق 754 نفر از سرپرستان خانوار در هشت روستای در منطقه مورد مطالعه بودند که 256 نفر از آن ها به عنوان حجم نمونه آماری با استفاده از جدول کرجسی مورگان انتخاب شدند. ابزار سنجش تحقیق، پرسشنامه بود. میزان پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ و روایی آن با استفاده از نظرات اساتید راهنما و کارشناسان متخصص مورد بررسی قرار گرفت. نتایج جمع آوری اطلاعات از آن ها نیز با استفاده از نرم افزار SPSS21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد، بعد شناختی با میانگین 01/4 نسبت به سایر ابعاد سرمایه اجتماعی در درجه اول اهمیت قرار گرفته است. به همین ترتیب بعد ساختاری با میانگین 85/3 و بعد رابطه ای با میانگین 78/3 در اولویت دوم و سوم قرار گرفته اند

Keywords:

جنگل , جنگل نشین , سرمایه اجتماعی , مشارکت