عقیل اجاقی - دانشجوی دکتری مهندسی معدن، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه تهران
سیدضیاءالدین شفایی تنکابنی - استاد دانشکده مهندسی معدن، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران
پروین شریعتی - استادیار پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، پژوهشکده زیست فناوری صنعت و محیط زیست
فرامرز دولتی ارده جانی - استاد دانشکده مهندسی معدن، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران

سیانید موجود در پساب های فعالیت های معدنکاری و صنعتی، بسیار سمی و خطرناک و پاکسازی آن دارای اهمیت به سزایی از لحاظ زیست محیطی می باشد. برای خنثی سازی اثرات سمی سیانید و تجزیه آن به مولکول های کربن و نیتروژنی از روشهای شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی استفاده می شود که روش بیولوژیکی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر می باشد با این تفاوت که سرعت و راندمان واکنش نسبت به سایر روش ها طولانی تر و کمتر است. در این تحقیق با انجام آزمایشات بر روی گونه باکتریایی Bacillus pumilus مشخص شد که با انجام سازش پذیری باکتری ها با محیط می توان با راندمان بالاتر عملیات تجزیه سیانید را انجام داد. با توجه به نتایج آزمایشات، راندمان تجزیه زیستی سیانید در غلظت های 50، 100 و 200 میلیگرم در لیتر ، به ترتیب از 2/73، 1/73 و 5/69 درصد به 1/97 ، 5/98 و 8/98 درصد افزایش یافت. نتایج بدست آمده اهمیت بسیار بالای سازش پذیری باکتریایی با محیط در راندمان فرایند های تجزیه بیولوژیکی را نشان می دهد.

تجزیه بیولوژیکی سیانید، سازش پذیری باکتریایی، Bacillus pumilus