ارزیابی تنش خشکی برروی رنگیزه های فتوسنتزی و میزان آب نسبی برگ ژنوتیپ های سویا

تنش خشکی یکی از مهمترین تنش های محیطی است که اثرات بسیار معنی داری روی تولیدات گیاهی می گذارد. در شرایط کمبود آب فعالیت های زیست شناختی نظیر سوخت و ساز و رشد در یک گیاه به سرعت کاهش می یابد. پاسخ گیاهان به تنش آبی معمولا در سطح پارامترهای فیزیولوژیکی همچون پتانسیل آب ، میزان آب نسبی و فعالیت های روزنه ها ، فتوسنتز ،تنظیم اسمزی بررسی می گردد. به همین منظور آزمایشی در سال 1394 در مزرعه تحقیقاتی موسسه اصلاح و تهیه نهال بذر کرج بروی 10 ژنوتیپ سویا در دو سطح آبیاری نرمال 85% و تنش 50% در سه تکرار انجام گردید. نتایج نشان داد تنش خشکی برروی صفات فیزیولوژیک تاثیر داشته و باعث تغییر نسبت به شرایط نرمال گردیده است. بیشترین کاهش در عملکرد تک بوته دیده شده است .میزان آب نسبی در شرایط تنش نیز کاهش یافته است و رابطه مستقیمی و مثبتی با عملکرد گیاه در شرایط تنش دیده می شود. تنش به طور میانگین باعث افزایش غلظت رنگیزه گردیده ولی در بررسی ها مشاهده می شود که در ژنوتیپ های متحمل مقدار رنگیزه های فتوسنتزی کاهشی غیر معنی داری یافته است این درحالی است که در ژنوتیپ های حساس مقدار رنگیزه ها افزایش یافته است.

Keywords:

آب نسبی , تنش خشکی , سویا , محتوی کلروفیل