عبدالرضا رحمانی فضلی - عضو هیات علمی جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه شهید بهشتی تهران
سعید صالحیان بادی - دکترای جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه شهید بهشتی تهران
سعیدرضا جندقیان بیدگلی - دکترای جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه شهید بهشتی تهران

اولین و پربارترین پدیدههای انسانساخت فلات ایران در حاشیه رودخانهها پدید آمده است. در واقع دسترسی به آب و نوع روشهای آبیاری در نحوه استقرار آبادیها اهمیت بسیار داشته است. منابع اصلیتامین آب کشاورزی به سه گروه بارش، آبهای سطحی و زیرزمینیتقسیم میشود. بخش بادرود واقع در شهرستان نطنز )استان اصفهان( که در حاشیه کویر مرکزی ایران حدفاصل دشت کویر و کوههایکرکس قرار دارد، همگونیهای فراوانی با سایر نقاط خشک ونیمهخشک کشور دارد. ریزشهای جوی در بخش بادرود کم و دارای نوسان شدید زمانی است؛ بنابراین از گذشته برای تامین آب مورد نیازکشاورزی از دو منبع آبهای سطحی و زیرزمینی استفاده میشدهاست. این مقاله به بررسی تنها منبع آب سطحی موجود در منطقه بادرود که به رودخانه بادرود معروف است، پرداخته شده است. ایناراضی کشاورزی شهر بادرود را مشروب میسازد. رودخانه باد از به همپیوستن چشمههای گلستان و بزبزندان شکل گرفته که در هر ماه 7 روز به اهالی روستای هنجن تعلق داشته و 23 روز به همراه قنات گراوستان دشت کشاورزی بادرود را مشروب مینماید.

آب سطحی، تقسیم آب، رودخانه بادرود، منطقه بادرود شهرستان نطنز