هماهنگی بهینه رله های اضافه جریان در شبکه های بهم پیوسته با استفاده از الگوریتم ژنتیک

یکی از ویژگیهای یک سیستم حفاظتی مؤثر و کارا عملکرد موضعی یا انتخابگر آن است. در این راستا هماهنگ نمودن تنظیم رله‌هایی که امکان تداخل عملکرد در انها وجود دارد، ضروری به نظر می‌رسد. رله‌های اضافه جریان از این نوع می‌باشند. در این مقاله الگوریتم ژنتیک به عنوان روشی برای حل مسئله هماهنگی بهینه رله‌های اضافی جریان در شبکه‌های قدرت به هم پیوسته معرفی گردیده است. در اغلب مطالعات انجام گرفته تاکنون مسئله برنامه‌ریزی خطی و یا غیرخطی فرمول‌بندی گردیده و پارامترهای تنظیم جریان (Ip) و ضریب تنظیم زمانی (TDS) رله کمپانی پیوسته فرض شده‌اند. در صورتی که این مقادیر در حالت کلی مقادیر گسسته‌ای را می‌توانند اختیار کنند. این امور موجب می‌گردد تنظیمی که در عمل پیاده‌سازی می‌گردد از مقادیر بهینه دور شود. الگوریتم ژنتیک به عنوان ابزاری کارآمد جهت حل مسئله‌های بهینه‌سازی بدون هیچ محدودیتی در نوع متغیرها از لحاظ پیوسته و یا گسسته بودن آنها شناخته می‌شود. بکارگیری این الگوریتم امکان بهینه‌سازی هماهنگی با در نظر گرفتن مشخصات واقعی رله‌ها را فراهم می‌سازد. الگوریتم پیشنهادی بر روی یک شبکة 8 با سه آزمایش شده و نتایج ارائه گردیده است.

Keywords:

هماهنگی رله های اضافه جریان , برنامه ریزی خطی , برنامه ریزی غیر خطی , الگوریتم ژنتیک