حسن سپهری بناب - دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

هدف از این پژوهش مقایسه میزان سلامت روانی دانشآموزان مقطع متوسطه شرکتکننده در فعالیتهای هوازی و بیهوازی میباشد. برای همین منظور 60 نفر دانشآموز ورزشکار مقطع متوسطه سازمان آموزش و پرورش شهر تبریز که 30 نفر آنها در فعالیتهای هوازی و 30 نفر دیگر در فعالیتهای بیهوازی مشغول بودند، بطور تصادفی انتخاب شدند. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی مقایسهای بوده که به منظور جمعآوری اطلاعات لازم در خصوص ویژگیهای روانی دو گروه از دانشآموزان از پرسشنامه سلامت عمومی CHQ 28 سوالی استفاده شده است. تحلیل آماری داده ها با استفاده t مستقل نشان داد که بین علایم جسمانی ، سلامت عمومی و علایم افسردگی دانشآموزان شرکت کننده در فعالیتهای هوازی و بیهوازی اختلاف معنیداری وجود ندارد p> 0.05 ولی در علایم اضطراب و اختلال خواب و کارکرد اجتماعی بین دانشآموزان شرکت کننده در فعالیتهای هوازی و بیهوازی اختلاف معنی داری وجود دارد p<0/05 فعالیت های جسمانی بدون توجه به نوع آن موجب رفع ضعف و سستی و افسردگی و ایجاد احساسات خوشایند و علایم جسمانی مطلوب و سلامت عمومی فرد می گردد ولی فعالیت های هوازی کارایی بیشتری در تنظیمات هورمونی و رفع استرس و اضطراب وکارکرد های اجتماعی دارند.

سلامت روانی ، فعالیتهای هوازی و بی هوازی، علایم جسمانی، علایم اضطراب و اختلال خواب؛ کارکرد اجتماعی، علایمافسردگی