الهه پیمانی - کارشناس ارشد حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی
غلامعلی قاسمی - هییت علمی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه اصفهان

در ناهنجاری میلومننگوسل( MMC ) نخاع و مننژ از محل ضایعه بیرون می زند و در نتیجه باعث اختلال در عملکرد بسیاری از ساختارهای بدن می گردد . هدف پژوهش حاضر تعیین اثر 6 هفته تمرینات جسمانی منتخب برعملکرد اندام تحتانی کودکان MMC می باشد.در این مطالعه شبه تجربی، 5 پسر میلومننگوسلی 11 - 10 ساله، داری ضایع نخاعی درسطوح L4-L5 که به طور مستقل می توانستند بایستند و حداقل 5 گام بردارند، انتخاب و در یک گروه تجربی قرار گرفتند. هریک از شرکت کنندگان، 6 هفته، 4 جلسه 60 دقیقه ای در هفته ، پروتکل تمرینی محقق ساخته (تمرینات تعادلی و تمرینات با سوییس بال) را در محیطی ایمن، انجام دادند. از گونیامتریونیورسال 360 درجه، دینامومتر اندازه گیری قدرت عضلات پشت پا سینه و آزمون 6 دقیقه راه رفتن 6MWT به ترتیب جهت سنجش دامنه حرکتی اکستنشن و فلکشن زانو و ران و ابداکشنران، قدرت اکستنسورهای زانو و سرعت راه رفتن استفاده شد. آزمون های کولموگروف اسمیرنف جهت بررسی نرمال بودن داده ها وتی استیودنت وابسته جهت مقایسه تغییرات درون گروهی در سطح اطمینان 95% 5 / 0 > value -P به کار رفت. نتایج تحقیق تغییرات درون گروهی و روند این تغییرات را در همه متغییرها به جز، دامنه حرکتی فلکشن راست ران P=0/06 و اکستشن ران در پای چپ P=0/52 و در پای راست P=0/09 معنا دار نشان داد .بعد از عمل جراحی در هفته های نخستین تولد، در دوره پیگیری ، در کنار روش های درمانی چون فیزیوتراپی،کاردرمانی می توان از تمرینات تعادلی و تمرینات با سوییس بال، جهت بهبود وضعیت جسمی و عملکرد حرکتی مبتلایان MMC با هزینه ای به مراتب کم تر و دسترسی آسان تر بهره جست

میلومننگوسل، تمرینات جسمانی منتخب، عملکرد اندام تحتانی