پرویز شکوری - دانش اموخته کارشناسی ارشد دانشگاه قاضی ترکیه
یعقوب بدری اذین - دانشیار گروه مدیریت ورزشی دانشگاه تبریز

هدف این تحقیق عبارت است از یک مقایسه بین ورزشکاران ایران و ترکیه، از دیدگاه فرهنگی می باشد. این تحقیق در سالهای 1391-92 در بین ورزشکاران شهرستان تبریز ایران و ورزشکاران شهر انکارا از ترکیه، که پوشش بین المللی به خود گرفته است در نظر گرفته شده است. گروه های تحقیق که در سطح ملی بین المللی شهری و کشوری انتخاب شدهاست. و همچنین این تحقیق ورزشکاران به صورت فردی و گروهی مشارکت کرده اند انجام شده است نمونه ی آماری این تحقیق به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدهاست و ابزار اندازه گیری این تحقیق به وسیله ی سوالات استاندارد طراحی شدهاست و شکلهای اطلاعاتی این تحقیق از طرف محقق بین ورزشکران ایرانی و ترکیه توزیع شده است بدین منظور درک مدریت فرهنگ در روابط بین آنها از طریق چهار بعد فرهنگی هافستد و نگرش هافستد انتخاب و به کار گرفته شدهاست. آلفای کرونباخ این تحقیق r=0.86 بوده است که بیانگر اعتبار کافی می باشد. جمع آوری متغیرها در طول این تحقیق به وسیله نمونه آماری از طرف محقق از ورزشکاران به عمل آمده است جهت محاسبه ی داده ها و اطلاعات به وسیله روش درصد فراوانی تجمعی از بین ورزشکاران به کار گرفته شده است و فرضیه های این تحقیق با استفاده از آزمون خی دو x(2) و ضریب همبستگی اسمپیرمن در سطح معنی داری p<0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است نتایج این تحقیق نشان دهنده ی این است که بین ورزشکاران ایرانی و ترکیه ای در ابعاد دورنمایی فرهنگی فردگرایی د رمقابل جمع گرایی که به صورت آماری تعیین شده و نشان دهنده ی اختلاف معنی داری بین چهار بعد فرهنگی موجود می باشد بین ورزشکاران کشورهای ایرانی و ترکیه در نگرش فرهنگی فردگرایی جمع گرایی تفاوت معنی داری وجود دارد ورزشکاران ترکیه گرایش بیشتری به جمع گرایی دارند. در نگرش فرهنگی توزیع قدرت تفاوت معنی داری وجود دارد ورزشکاران ترکیه گرایش بیشتری به توزیع قدرت دارند.

فردگرایی، جمع گرایی، ایران، تکریه، ورزش، فرهنگ