اثر تمرین تناوبی شدید و مکمل زنجبیل بر برخی از شاخصهای ضداکسایشی سرم و آمادگی قلبی تنفسی زنان دارای اضافه وزن

اغلب جوامع سعی دارند با کنترل اضافه وزن و به تاخیر انداختن پیشرفت بیماریهای متابولیک، سطح سلامت را بالا ببرند، هدف از این مطالعه، بررسی اثر مصرف مکمل زنجبیل و تمرین تناوبی شدید بر بعضی از شاخصهای ضد اکسایشی و آمادگی قلبی- تنفسی در زنان دارای اضافه وزن است.روش پژوهش: 30 زن دارای اضافهوزن در مطالعه شرکت کردند و بهطور تصادفی به سه گروه 10 نفری شامل گروه زنجبیل و تمرین تناوبی شدید HIIT-GI ، گروه دارونما و تمرین تناوبی شدید HIIT-PL و گروه مکمل زنجبیل GI تقسیم شدند. شرکت کنندگان گروههای HIIT-GI و GI روزی 3 گرم مکمل زنجبیل را به صورت خوراکی برای 10 هفته مصرف کردند؛ و به جز گروه GI ، دو گروه دیگر سه جلسه در هفته به اجرای تمرین تناوبی با شدت 90 درصد ضربان قلب بیشینه پرداختند و هر دو هفته 1 دقیقه 1 تکرار به مدت جلسات تمرین اضافه شد. نمونه خون در ابتدا و در پایان 10 هفته، جمع آوری شد و شاخصهای ظرفیت ضد اکسایسی تام ) TAC (، فعالیت آنزیم کاتالاز ) CAT ( در سرم با روش رنگ سنجی ارزیابی شدند. اطلاعات بهدست آمده با روش تحلیل کواریانس در سطح معنی داری 05 / 0 > p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: پس از 10 هفته، در گروههای HIIT-PL، HIIT-GI و GI مقادیر سرمی TAC به ترتیب با 22، 13 و 36 درصد افزایش غیرمعنیدار p> 0/05 همراه بود فعالیت آنزیم CAT نیز درگروه GI با 32 درصد افزایش غیرمعنیدار همراه بود؛ از طرف دیگر، در BMI دو گروه HIIT-GI و HIIT-PL و حداکثر اکسیژن مصرفی گروه HIIT-GI ، بهبودی معنیداری 05 / 0 > p دیده شد نتیجهگیری: تمرین تناوبی شدید و مکمل زنجبیل با دوز در نظر گرفته شده، در بهبودی آمادگی قلبی تنفسی و ترکیب بدنی – زنان دارای اضافهوزن موثر واقع شد؛ اما برای تحریک سیستم ضد اکسایشی بدن کافی نبود.

Keywords:

تمرین تناوبی شدید , مکمل زنجبیل , دستگاه ضد اکسایشی , اضافه وزن