شکوه احتشامی - آزمایشگاه محیط زیست و آنالیز دستگاهی دانشکده شیمی دانشگاه آزاد تهران مرکز
علی رضا فیض بخش - پژوهشگاه علوم انتظامی پژوهشکده مدیریت فناور
علی روستایی - پژوهشگاه علوم انتظامی پژوهشکده مدیریت فناوری

نیترات، یک یون پایدار و محلول در آب است و پتانسیل کمتری برای جذب و یا ترکیب با گونه های دیگر را دارد. به طور معمولغلظت های بالاتر از حد مجاز نیترات در منابع آب زیرزمینی مشاهده می شود و در مقابل، آب های سطحی اغلب دارای غلظت نیتراتکمتری هستند. تقطیر، قدیمی ترین و هزینه برترین روش ها برای تصفیه آب می باشد و معمولا زمانی کاربرد دارد که تنها روش قابلاجرا باشد. فیلترهای جذب کربن که در صنعت استفاده می شوند، توانایی حذف نیتروژن و نیترات را ندارند؛ اما تحقیقات نشان دادهکه کربن فعالی که از پوست برخی میوه ها تولید می شود، مثل میوه درخت کاج این توانایی را دارا می باشد. با کنترل pH آب عبوریاز بستر کربن فعال می توان میزان نیترات آب را کاهش داد. هیدروژناسیون کاتالیستی نیترات به نیتروژن که از کاتالیست هایدوفلزی استفاده می کند، می تواند به عنوان یک روش اقتصادی سازگار با محیط زیست، به عنوان جایگزینی برای سایر روشهااستفاده شود. از مزایای این روش، می توان عدم ایجاد پسماند و نیز عدم حساسیت به دما و فشار و اسیدیته را برشمرد. البته هزینهبالاتری نیاز دارد. یکی از روشهایی که در حذف نیترات از آب کارآیی دارد، الکترودیالیز می باشد. الکترودیالیز، یک فرایند جداسازیغشا با نیروی محرکه الکتریکی است که توانایی جداسازی، تغلیظ و تصفیه یونها از محلول های آبی را دارد.

نیترات، آلایندگی، روش های حذف، دوست دار محیط زیست، حذف