دنیتریفیکاسیون بیولوژیکی آب آشامیدنی در یک بیوراکتور غشایی انوکسیک -اکسیک توسط لجن فعال معلق

تخلیه کنترل نشده فاضلاب های صنعتی و استفاده بیش از حد از کودهای شیمیایی در کشاورزی سبب افزایش آلودگی نیتراتدر آبهای سطحی و زیرزمینی میشوند. هدف اصلی این تحقیق بررسی عملکرد یک بیوراکتور غشایی دو مرحله ای انوکسیک -اکسیک با غشای غوطه ور جهت حذف بیولوژیکی نیترات، COD و نیتریت تولیدی از آب آشامیدنی بود. بعلاوه تاثیر تغییرات pH وغلظت اکسیژن محلول روی عملکرد سیستم بررسی شد. شرایط عملیاتی برای بیوراکتور انوکسیک و اکسیک، زمان ماند هیدرولیکیثابت 17 و 36 ساعت به ترتیب و غلظت نیترات و نسبت کربن به نیتروژن ورودی 150mg NO(3)/L و 2 بود. نتایج داده هایآزمایش ها نشان داد که در تمام مدت عملیات، مقادیر N-NO(3))/50+(N-NO(2))/3 در خروجی بیوراکتور انوکسیک کمتر ازاستاندارد شماره 1053 سازمان ملی استاندارد ایران (N-NO(3)/50+(N-NO(2))/3]≤1)]) بود. استفاده از استیک اسید به عنوانتنها منبع کربن، نیاز به تنظیم pH خارجی را به حداقل رساند و همچنین درصد حذف نیترات در pH های بالاتر از 7 بیشتر از 7 pH˂ بود. COD باقی مانده در خروجی بیوراکتور انوکسیک، در بیوراکتور اکسیک حذف شد. COD خروجی از بیوراکتور غشایی دومرحله ای انوکسیک اکسیک همواره کمتر از 15mg/L و متوسط درصد حذف آن 1 / 0 ± 8 / 92 بود.

Keywords:

بیوراکتور غشایی , دنیتریفیکاسیون بیولوژیکی , آب آشامیدنی , نیترات , نیتریت , اکسیژن محلول , pH