بررسی شاخصهای تنوع و غنای گونه ای پرندگان در پارک جنگلی ناژوان پاییز94

تنوع زیستی از مفاهیم مهم در بومشناسی است و نقش مهمی در ارزیابی اکوسیستم دارد. از دیرباز تنوع گونهای درپارک جنگلی ناژوان به لحاظ دارا بودن منابع آبی مطلوب و موقعیت جغرافیایی مناسب مورد توجه اکولوژیستها قرار گرفتهاست بخصوص با ایجاد گذرگاه مهاجرتی نقش حمایتی برای پرندگان دارد. این پژوهش در پاییز 1394 شروع و به صورت پایشهای منظم میدانی تا تابستان 1395 ادامه یافت. سرشماری پرندگان به روش ترانسکت خطی انجام و شاخص دادهها بانرمافزار Ecological Methodology مورد تحلیل قرار گرفت. از جمله روشهایی که برای محاسبهی تنوع گونهای انجامگرفت استفاده از نمایه تنوع گونهای شانون_وینر و سمپسون است. سرشماری پرندگان در 10 ایستگاه با زاویهی 360 درجه طی 24 مرتبه فیلد در تمام فصول سال انجام شد که بیشترینغنای گونهای متعلق به ایستگاه 8 و 9 با ثبت 12 گونه در زمان وجود آب در رودخانه و کمترین غنا با 3 گونه مربوط به اولین ایستگاه در زمان عدم وجود آب است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد با توجه به اینکه این منطقه زیستگاهمناسبی برای پرندگان است، عواملی نظیر خشک شدن زایندهرود در بازهی زمانی مشخص، تغییر اقلیم، تردد انبوه بازدیدکنندگان و وسایلنقلیه و غیره تهدید جدی برای زیستگاه پرندگان محسوب میشود و تاثیر منفی بر تنوع و غنای گونهای منطقه دارد.

Keywords:

غنای گونهای , پارک ناژوان , شاخص شانون_وینر